Om te beginnen een mooie quote van Satish Kumar:
‘In onze moderne, materialistische wereld is het gemakkelijk om spiritualiteit te scheiden van het dagelijkse leven. Maar spiritualiteit is niet alleen voor heiligen, en is ook niet beperkt tot de zondagsdienst, het vrijdaggebed of heilige boeken. Het moet deel uitmaken van ons gewone, alledaagse bestaan: het moet impliciet aanwezig zijn in het bedrijfsleven, in de politiek, in de landbouw, in de keuken en in onze relaties.’ Satish Kumar (vertaald met Google Translate uit het Engels)
We zijn spirituele wezens. Net zoals we aards zijn, met aardse behoeftes, we moeten eten en drinken om te overleven, we hebben behoefte aan fysiek contact. We hoeven niet te kiezen om ons met spiritualiteit bezig te houden, want we zijn naast onze fysieke verschijning spirituele wezens. We kunnen ervoor kiezen dit onderdeel van onszelf te negeren, te verafschuwen, zwart te maken. Dat heeft zo zijn consequenties. Het negeren van je eigen spiritualiteit resulteert in angst voor de dood.
Net zoals ‘alternatieve gezondheidszorg’ een misleidende term is. Wij zijn afgedwaald van een vorm van heling en kennis over onze fysieke en geestelijke toestand, onze huidige gezondheidszorg is alternatief. Het is precies andersom. En ook dit is niet zwart-wit. Er is veel vooruitgang geboekt in de medische wereld en de dingen die mogelijk zijn is weergaloos.
Iedereen begint zijn leven op aarde weer als baby, je ‘moet’ jezelf in het leven herinneren. Je raakt het bewustzijn op waar je vandaan komt kwijt. Je bent bezig met het aardse bestaan, onder invloed van je ouders, school, de maatschappij, wat logisch is, je bent hier om het aardse bestaan te leven, je bent hier niet om continue bezig te zijn met ‘het hogere’ of om daar continue in te zijn. Als ziel willen we een menselijke ervaring, we willen ervaren hoe het is om te eten, te drinken, spelen, emoties te voelen, verliefd te worden, seksualiteit te ervaren etc.
Je ziel komt hier met een bestemming en er is vrije wil. Je kan een ‘betekenisloos’ leven leiden, dat is ook je vrije wil. Je kan verdwaalt raken als je je autonomie in handen legt van een ander die zegt hoe je moet leven, dat je moet boeten voor je zonden, dat je hard moet werken om succesvol te zijn, dat je niet goed genoeg bent, dat veel geld verdienen succes en geluk betekend, dat je alleen maar moet genieten in het leven en allerlei afgezwakte vormen hiervan.
Je kan er ook voor kiezen op zoek te gaan naar de betekenis van je leven. Wat komt mijn ziel hier doen in deze wereld, in deze tijd, deze incarnatie, bij deze ouders?
Het is dus raar te schrijven dat sommige mensen zich met spiritualiteit bezig houden. Dat is hetzelfde als zeggen dat sommige mensen zich met sexualiteit bezig houden, of met emoties of mentaliteit. Iedereen heeft een mind, een geest en dus een mentaliteit. Iedereen heeft een geslacht, kent lust en aantrekkingskracht en dus sexualiteit. Iedereen heeft een ziel, kan bezieling ervaren en dus spiritualiteit. Het is niet een beroep dat men kiest. Het is een onderdeel van ons zijn, van ons leven. Men kan, net als dat sommigen van mening zijn een celibaat leven hun pad is, ook niets doen met hun eigen spiritualiteit, de vraag is, of je dan leeft als een heel mens. Waarom een deel van jezelf negeren, afkeuren, …. Of laten we ons dat aanpraten?
