Hira: Nee, de volgende is Taal. 5.1 ’het verraderlijke woordje ‘is’” is de eerste

Manus: ‘Ja, maar.  Het is EIGENLIJK GEWOON beter als je probeert op te houden met het gebruik van deze woorden. Dit is veel cognitieve taal dissonantie in één zin. Het lastige is dat de volgende onderwerpen nauw verbonden zijn met de Nederlandse taal. Sommige gelden ze ook voor het Engels en Duits, maar ik heb het vermoeden dat het in het Japans heel anders is? Deze onderwerpen zijn dus ook vooral verbonden met het keelchakra. Helder communiceren en waarheid spreken.

Het verraderlijke woordje is. Ik ben niet blank – Mijn huid heeft een blanke kleur, en in de zomer een stuk bruiner. Ik ben geen vegetariër – Ik eet regelmatig maaltijden zonder vlees. Ik ben niet wat ik eet. Ik ben geen …Ik ben NIET, waar ik in geloof of wat ik weet, mijn beroep, dat is wat ik doe, Etc.. och zeggen mensen vaak, hij is blank, hij is een buschauffeur, hij is christelijk… Net als, iemand is niet slecht, maar hij doet iets slechts. Hoe werkt dat in de Japanse taal? Zegt men dan: ‘Hij is een kok of hij werkt als kok of zijn beroep is kok.’

Hira: ‘Het verschilt. Bij beroepen wel, maar bijvoorbeeld bij huidskleur niet. Dus wij zeggen wel, “hij is een dokter, maar niet hij is blank, maar zijn huid is wit. Wij zeggen ook niet dat iemand een slecht mens is. Dat is veel te direct. Dan gebruiken we een verzachtende term. Hij is een beetje raar of zoiets.’

Manus: ‘Ok. Ik ben benieuwd of je de andere dissonantie ook van kan aangeven of je ze in het Japans herkent. Wat is de volgende?’

Ondertussen moet ik even opletten, want ik moet afslaan. We zijn net voorbij Harderwijk.