Hira: ‘3.3 Strijd tussen goed en kwaad. Weer met een filmpje.

Manus: ‘Nog zo een fijne stem. Die van Alan Watts. Click er maar op. Het gaat om maar een paar zinnen.’

Hira klikt op het filmpje en deze begin bij het begin. Alan watts aan het woord. Hij spreekt met bewondering over Carl Jung. En dan zegt hij het:

 “En allereerst wil ik de aandacht vestigen op een fundamenteel principe dat ten grondslag lag aan al zijn werk en dat het meest buitengewoon werd geëxemplificeerd door Jung zelf als persoon. En dit is wat ik zijn erkenning van de polariteit van het leven zou noemen. Dat wil zeggen, zijn verzet tegen wat naar mijn mening de rampzalige en absurde hypothese is dat er in dit universum een radicaal en absoluut conflict is tussen goed en kwaad, licht en duisternis dat nooit, nooit, nooit geharmoniseerd kan worden.”

Hira: ‘Maar Manus, er zijn ook heel veel mensen die zeggen dat het wel bestaat. Waarom zou deze meneer gelijk hebben? Dit bewijst toch niets.’

Manus: ‘Daar heb je een punt. Tenminste, het brengt mij niet aan het twijfelen, maar ik snap dat het voor jou niet overtuigend is. Tja, daar heb ik zo snel niet een antwoord op, anders dan dat ik het verhaal van de strijd tussen goed en kwaad nooit heb geloofd. Ik heb het Altijd gezien als een metafoor, maar niet als een realiteit. En dus, als iemand anders, waar ik respect voor heb dat bevestigd, dat ook zegt, dan is dat voor mij belangrijk. Ik snap dat jij daar anders naar kijkt. Ik kom er op terug. Wat is de volgende?’ #todo goed and kwaad