Leven vanuit het hart
Sacre Coeur
Met dank aan de inspiratie van de heer Hulleman
Additionele inzichten uit het werk van Gurdjieff (Oespensky)
H1 De aankondiging
Hira was Here….
Hira is een jongen van 19 jaar oud en woont bij zijn moeder in Japan. Het gaat niet goed met hem, op school loopt hij vast en het komt zelfs tot een punt dat hij een zelfmoordpoging doet.
Manus woont in Nederland, hij is nogal op zichzelf en leidt daar een eigenzinnig leven.
Op een dag ontvangt hij van Yoko, de moeder van Hira een brief. Ze is erg bezorgd over Hira. Zijn poging tot zelfmoord was voor haar aanleiding om Hira te vertellen over zijn vader en contact op te nemen met Manus.
Hira heeft zijn vader nooit gekend en misschien nog wonderlijker, zijn vader heeft nooit geweten dat hij een zoon had.
Yoko heeft Manus opgespoord omdat ze wist dat hij Hira’s vader in de laatste fase van zijn leven van zeer dichtbij heeft meegemaakt. Op de laatste reis naar Japan, was manus mee met nog een tiental andere Aikido studenten.
En zo vindt er een bijzondere ontmoeting plaats tussen twee onbekenden, uit verschillende werelden die in korte tijd veel van elkaar leren.
30 dagen gevuld met levenslessen, inzichten, gesprekken, en ook koken, tekenen, aikido en shiatsu. Een bijzondere reis in een bijzondere wereld/context.
Manus is een digibeet, heeft geen wifi en is daarin hopeloos ouderwets. Waar Hira veel leert over eeuwenoude kennis, leert Manus wat er tegenwoordig mogelijk is op digitaal gebied. Een wereld gaat voor hem open. Manus beloofd aan Hira om zoveel mogelijk te digitaliseren over alles wat ze besproken hebben en zo zijn kennis de wereld in te brengen.
H2 Tijd om na te denken
Heb de brief van Yoko nou al een paar keer aandachtig gelezen. Dat ik die jongen wil ontvangen was gelijk duidelijk Sensei was een bijzondere man en ik mis hem nog dagelijks. Tja, blijf me afvragen, wat hij over de huidige situatie gezegd zou hebben. Het zou een genoegen zijn om Hira over zijn relatief korte, maar mooie tijd te vertellen.
Ik besloot snel een email terug te sturen, normaal gesproken ben ik wars van de digitale wereld en ik heb ook geen wifi. Ik doe een koffie in de bibliotheek en verzend mijn email. Ik stel voor dat Hira ipv 10 dagen een periode van 30 dagen verblijft. Dit omdat met een bezoek van maar 30 dagen [we] niet veel kunnen, het voelt te vluchtig. Tenzij het niet anders kan. Neem de tijd om het één en ander op je in te laten werken.
Eerlijk gezegd had ik er maar wat van gemaakt. Het was allemaal waar, maar Hira, had natuurlijk nog geen idee wat hem te wachten stond. Wat ik hem zou gaan voorstellen. Ik had al wel een idee. En ook de ervaring, dat het veel mensen ‘te ver gaat’. Nou ja, voor mij weer een totale verrassing, hoe hij zou reageren. Wat zou ik eigenlijk zelf gedaan hebben in zo’n situatie, op die leeftijd. … hmmm interessant.. Kortom, ik moest maar snel het voorstel uitwerken, want de ervaring leert, dat hoe meer duidelijkheid vooraf, later geen spijt, veel profijt. Tijdens mijn opleiding tot trainer noemde men het, ‘het contract’. Hekel had ik er aan. Kunnen we eindelijk beginnen. Met iets wezenlijks……? Maarja, dat is als een brood willen bakken, zonder het deeg te willen kneden.
Ik kreeg al snel antwoord dat Hira graag wilde komen, maar dat de lockdown en vliegstop dat nu niet mogelijk maakte en we spraken af dat wij zodra dat wel mogelijk was Hira naar Nederland zou reizen.
En er zat mij al gelijk iets niet lekker. Ik kon moeilijk wat verhalen vertellen over Sensei en wat plekken bezoeken. Tevens had ik het geld niet om heel veel te gaan reizen. Wel tijd…
Als Shiatsu therapeut heb ik sinds de ‘lockdown’ en de maatregelen van afstand en zo voorts, toch niets beter te doen. Geen werk en de vraag is of dat ook nog wel voldoende terugkeert. Het heroverwegen van de broodwinning is een dagelijkse bezigheid, zelfs een routine, geworden. Even parkeren en mn zinnen op iets positiefs.
Kijk, als ik eerlijk zou zijn tegen mezelf. ….
(Kijk nou eens wat [je] schrijft…. als…. hoezo als…. wees eerlijk tegen jezelf!)
tja, ik weet het….
Ik weet diep van binnen. Het is zn vader. En praten alleen gaat hem niets ‘meegeven’ niets ‘helpen’.
Een bijzondere reis? Ja…. maar verder…..
En als ik op dezelfde manier deze jonge man zou benaderen als zijn vader, Sensei, mij dat heeft gedaan, tja… dan zit er maar 1 ding op.
En ik kan het hem niet eens vragen.
Alsof hij enig idee heeft waar hij antwoord op geeft.
Toch moet ik het hem op een bepaalde manier uitleggen.
Ik werd al helemaal enthousiast en ging aan de slag. Een programma van 30 dagen….
Uitgangspunt, alles wat ik van Sensei heb geleerd ga ik hem laten ervaren….
Wacht….
Dat gaat mis
Ik kijk links van mij naar de boeken kast. Midden bovenste plank. Daar staat ie. De Bijbel.
Wat ga ik daar over zeggen?
Kan moeilijk zeggen dat hij die moet lezen ….
ok …. even laten rusten.
H3 Eerste kennismaking, aankomst
De bel. Ik doe open.
Welkom in Holland. Nederland moet ik eigenlijk zeggen. Holland is geen land, maar twee van provincies. Later meer daar over. Ander begin ik te kletsen en hou ik niet op.
Hoe was je reis?
Hira: ‘Goed.’
‘Ik zal je even naar je kamer brengen. Neem je tas mee, dan kan je daar je spullen uitpakken. Heb je je aikido pak mee?’
Hira: ‘Ja.’
‘Ik zal ondertussen thee zetten, wat wi je? Kruiden thee, groene, verse munt?’ De groene is een biologische uit Japan. Erg lekker.’
Hira:’ ok die graag.’
Ondertussen was ik gespannen. Niet echt als een kind, maar meer omdat ik hem vrij wilde laten kiezen, maar geen idee had hoe hij zou reageren. Tevens wilde ik met een paar ‘te’ directe vragen in huis vallen, waarvan ik weet dat het verre van ‘done’ is in Japan.
Behalve de ogen zag ik niet veel van Sensei terug in hem. Het waren vooral de ogen die meer rond waren, die verraadde dat hij een niet Japanse ouder moet hebben gehad. Verder een tenger postuur en stijl donker haar. Beetje funky kleren en waarschijnlijk een grote manga fan.
‘Hier is je thee en als je wilt kan je vast naar wat foto’s kijken van je vader die ik heb klaar gelegd. Ik had je al een filmpje gestuurd dat ooit van hem is gemaakt en online staat. Ik heb nog veel meer als je daar naar wilt kijken?’
Hira: Ja, paar jaar geleden gestopt met judo. Mijn moeder wilde heel graag dat ik aikido ging doen, maar daar had ik geen zin in.’
‘Ok. Ik ben blij dat je ukemie beheersen hebt. Dat je kan rollen en vallen. Als iemand in Nederland naar mij toekomt voor lessen die dat nog niet kan voelt dat redelijk hopeloos. Heb je nog helemaal niets meegekregen van aikido?
Hira:’ Jawel, m’n moeder is er goed in volgens mij, en heeft regelmatig dingen er van uitgelegd en met me geoefend. Ik had alleen geen zin het elke week te gaan doen, en examens en zo.’
‘Ik snap het. Nou je gaat in ieder geval elke dag een uurtje aikido-en. En we gaan masseren. Maar nu loop ik op de zaken vooruit. Hoe is de thee? Wil je er een stroopwafel bij?’
Hira: ‘ja, graag, dank je.’
Ik moest van binnen lachen, want de kans dat hij nee zou zeggen was bijzonder klein. Als Japanners iets moeilijk kunnen is het wel nee zeggen. Zelfs als je ze vraagt of ze nee kunnen zeggen, beantwoorden ze met hi…… (grapje).
‘Typisch Nederlands koekje, lekker zoet. Veel buitenlanders vinden ze lekker, maar gek genoeg gaan ze niet namaken, zoals dat bijvoorbeeld wel gebeurt met sushi, wat tegenwoordig overal ter wereld te krijgen is.’
Ik nam zelf en slok en besloot mijn voorstel aan hem voor te leggen.
‘Hira, ik kan me voorstellen dat je veel wilt weten over je vader, en het is echt jammer dat hij niet meer leeft, dat je hem niet gekend hebt. Ik is hem zelf ook nog regelmatig, alhoewel ik hem niet eens zo lang gekend heb. Er waren leerlingen van hem die hem veel langer ‘volgden’.’
Zoals ik mijn brief schreef wil ik je een voorstel doen. Alleen dat werden er twee en later drie. De eerste is een wat mij betreft half slappe en één die ook niet in de spirit van je vader is. Een tweede is een pittige en de derde moet bij jou vandaan komen.’
Hira: ‘Ik snap niet wat je bedoelt.’
‘Dat snap ik. Ik snap dat het nog vaag is. En ik snapte je vader, ik ga hem vanaf nu Sensei noemen, ook vaak niet. Eerst ga ruk je op z’n Nederlands een aantal vragen stellen. Heel direct en erg privé, maar het is voor mij belangrijk. Ik zal er bij zeggen, dat je geen antwoord hoeft te geven.’
Hira: ‘Ok’
‘Hira, heb jij ooit een poging tot zelfmoord gedaan?’
Hira:’Hoe weet je dat?’
‘Dat weet ik niet. Anders zou ik het niet vragen. Het is wel zo dat veel jongeren een poging doen en ook veel succesvol daar in zijn, in zowel Japan als in Korea. Volgens de statistieken in het nieuws althans. Tevens ben jij opgegroeid zonder aanwezige vader, en daarmee schatte ik de kan hoog in. Je dus?
Hira: ‘Ja, het was een aantal jaar geleden….
‘Je hoeft er nu niet verder op in te gaan, als je dat fijn vindt doen we dat zeker en ik ben er nieuwsgierig naar, maar het hoeft niet perse.’
Hira: ‘Mag ik vragen, waarom je dat vraagt’
‘Dat heb je net gedaan.’
Hira ‘?-blik’
‘haha….. als je het goed vindt leg ik dat later uit. Het heeft iets met je zelfbeeld, het wereldbeeld en plek er in te maken. Het betekent dat als we aan de slag gaan ik daar veel aandacht aan wil besteden.’
Hira: ‘Deed mijn vader dat ook?’
‘Nee… nou ja in zekere zin wel, maar anders. Ik wil je veel meegeven van je vader. Zo min mogelijk door te vertellen of te laten zien, en zo veel mogelijk door te doen, te ervaren en te voelen.’
Hira:’Ok’
‘Nou, dat is nog maar de vraag. Kijk jouw vader was zeer direct en veeleisend. Dat ben ik ook, en ga ik ook zijn. Tegelijkertijd, ben ik niet je vader, en heb ik in vele opzichten andere dingen geleerd, en kijk ik tegen een aantal dingen heel anders aan.
Ben je religieus?’
Hira:’ nou nee, niet echt.’
‘Niet echt, of echt niet? Wat heeft je moeder je meegegeven, wat doe je er zelf mee?’
Hira: ‘Nou ik ga niet naar iets toe en mediteer maar heel soms. Verder niet zo veel.’
‘Ok. ….. Kijk je vader was van de kerk, zoals men dat hier noemt en ik niet. Zie je die bijbel daar staan? Die heb ik van je vader gekregen. Ik was toen meer bezig met Boedisme en Krishnamurti. Je vader heeft veel gezegd, wat ik bijna blind opvolgde. Het lezen van de Bijbel niet. Ik ben nu overigens wel al een paar jaar met Jezus bezig, maar op een gnostische wijze, en dat staat soms haaks op de ‘officiele’ leer.’
Hira: ‘Ok’
‘Dus nu je hier bent, wil ik je, net als je vader mij, in korte tijd, in nog kortere tijd veel meegeven, maar in sommige gevallen, of op sommige gebieden, niet perse wat hij mij mee wilde geven. Snap je wat ik bedoel?
Hira: ‘Ja ik denk het wel’
‘Op meta niveau overigens wel, want kijken en luisteren is er niet echt bij. Van je vader mocht niet iemand naar een les komen kijken. Meedoen. Gelijk meedoen. Of met de aikido, of met de massage. Meestal gingen mensen daar in mee, alhoewel veel leerlingen van hem, of de aikido wilden leren, of de shiatsu. Er waren er maar een paar die beide wilden doen. Maar ik zal het wat duidelijker voor je maken.
Ik heb een voorstel, met een lijst aan dingen die we de komende 30 dagen kunnen doen. Gaan doen. In ieder geval maken aikido en shiatsu daar een belangrijk onderdeel van uit, maar ik ga je alles geven wat ik heb, alsof je mn eigen kind bent.
Let wel, ik wil je waarschuwen, er staan een aantal dingen op de lijst, waarvan mensen hier zeggen, ‘dat gaat me te ver’. Maarja dat zegt niet zo veel. Voor sommigen gaat buigen voor O Sensei al te ver. Die zeggen dan dat ze echt niet op de knieën gaan voor een man op een foto. Knielen heeft hier ook wel de betekenis van een knieval maken en onderdanig zijn voor iets of iemand. Ik wil je wel vertellen wat we dan allemaal gaan doen, maar je kan het ook over je heen laten komen.
Ik kan je ook garanderen dat er veel dingen zullen zijn waar je later geen spijt an zult krijgen. Dat weet ik ook uit ervaring.
Dus dat is het voorstel van 30 dagen heel intensief, je vader, mij en waarschijnlijk nog het meest jezelf leren kennen.
Het andere voorstel is dat je veel meer ruimte en vrijheid hebt. We doen een paar aikido lessen per dag, een paar shiatsu behandelingen. Dat in ieder geval, en dan vertel ik je het 1 en ander over je vader en kan je hier zelf een beetje de tourist uithangen. Ik ga bijvoorbeeld zelf niet meer naar de vroegere school van je vader.
Hira: ‘Huh, hoezo niet?’
‘Tja, dat is een goede vraag. Kijk, je kan naar het gebouw kijken, en er naar binnen wandelen. Als je jezelf voorstelt, zullen mensen je met open armen ontvangen neem ik aan, maar velen kennen je vader niet eens. En als ze hem wel kennen, de meesten van horen zeggen. De spirit van je vader is verdwenen. Zowel op de massage als op de aikido school. Ik kan je daar later meer over zeggen. Maar je zal het vooral voelen. Ik heb daar dus ook niet meer te zoeken. Ik vind, vond je vader een heel bijzonder mens. Veel dingen resoneerden. De scherpte, de kracht, en intensiteit. En dat zijn nu net de dingen, waar de gemiddelde Nederlander helemaal niet op zit te wachten. Ook toen hij leefde had men er moeite mee. Men nam die aspecten van hem voor lief, en voor mij waren ze juist essentieel. Het is misschien lastig uit te leggen, maar dan snap =je dat ik niet mee ga. Helemaal geen zin in mensen die schoonheid en het hart van zijn levenswerk er uit hebben getrokken. Als je snapt wat ik bedoel.’
Hira: ‘Een beetje denk ik.’
‘Ik zal het je laten voelen en laten zien. Dan hoef je niet te denken, dan weet je.’
Ok dus voorstel 1 is zeer intensieve 30 dagen, met natuurlijk rust op zondag. Voorstel 2 is, half half…. Halfbakken zou men hier zeggen.
Hira: ‘En drie?’
‘Ja, Ik wil je de ruimte laten, ik kan me voorstellen dat je er ook over hebt nagedacht…. Dus als jij een idee of wens hebt hoe deze 30 dagen in te vullen, ben my guest. Wat is je wens?’
Hira: ‘oh, dat had ik niet verwacht. Heb er wel over na zitten denken, maar weet het niet zo goed. Wist niet zo goed wat ik kon verwachten.’
‘Dat snap ik.’
Hira: ‘Ik denk dat ik het eerste voorstel wel wil, maar vindt het wel spannend.’
‘Ook dat snap ik. En het zou ook niet gezond zijn als je dat niet was. Ik wil je de lijst met dingen, ik heb een soort van programma gemaakt laten zien. We maken ook een paar afspraken. Zie het als een soort van contract. Je hoeft het van mij niet te ondertekenen, niet met pen althans, maar ik wil wel, dat je het goed leest. Je mag namelijk nee zeggen, dat is belangrijk. Dat jij je grens kan aangeven, terwijl we deze waarschijnlijk op een aantal punten ook gaan verleggen.’
Wil je het programma zien? Het is ook een soort van menu kaart. Er staat te veel op, dus er zullen keuzes gemaakt moeten worden. En misschien loop het ook wel allemaal anders. Alleen een aantal dingen die er op staan wil ik zeker met je doen. En misschien dat er nog een aantal andere mensen bij komen. Ik heb nog met een paar mensen van vroeger contact. Misschien een avond organiseren…. Drink je?
Hira: ‘Soms.’
‘Ok mooi. Dat kon je vader ook goed. Zeg ik weer je vader. Laten we hem Sensei noemen.Dus, drinken kon hij goed, eten ook, dansen niet zo. Kan het me eigenlijk niet zo goed herinneren. We gingen in ieder geval 1 keer per jaar naar een eiland, waar we een feestavond hadden. Heel gezellig.
Hahaha’
Hira: ‘Wat is gezellig’
‘Oh jee…. Tja typisch Nederland. Niet zozeer wat het is, maar wel het woord er voor. Kan ik je zo 1,2,3, niet uitleggen…..’ Zal er eens over nadenken.
Hier heb ik een soort van programma gemaakt. Er kan dus nog een hoop veranderen. We leven met de dag, maar het zal je een idee geven.
Kortom. We hebben 30 dagen. Ik leer alles wat ik de moeite waard heb gevonden om leren, zowel dat wat ik van je vader heb geleerd als ergens anders. De belangrijkste lessen, gaan we zo veel mogelijk in de ervaring vinden.
Ik geef hem de lijst met dingen die ik had bedacht. ….
‘Er zijn een aantal waarschuwingen die ik je wil meegeven. En tevens maken we een aantal afspraken. ‘
Stop is ho.
Do not believe. Get to know and make it your own ( I will explain when you do not understand, you do not have to believe me on the matters I will tell or explain to you)
Ask questions!
H4 Let’s talk Sensei
‘Laten we het eerst eens hebben over je vader, Sensei. Ik ga alleen niets vertellen, want dat begin ik, en stop ik niet meer. Dus als jij nou eens een paar vragen stelt?
Hira: ‘Ok…
‘Begin bij het begin….. Ach laat ook maar, waar bemoei ik me mee? Hira, waar ben je nieuwsgierig naar? Let wel, over een groot deel van zijn leven kan ik je niets vertellen, want ik was er niet bij. Ik kan wel kijken of er een leerling is die hem al langer kende. Hij heeft ook een tijdje een relatie gehad met iemand, maar dat was ver voor mijn tijd.’
Hira: ‘Hoe heeft U mijn vader eigenlijk leren kennen?
Tja, dat is een heel verhaal. Het begon met een massage in een Japanse stijl die ik nog niet kende, maar alleen van wist, dat het wel eens pijnlijk kon zijn. In een kleedkamer van de schouwburg in het centrum van de stad. Een kleedkamer voor dansers, acteurs,…. Een toneelmeester, een krachtig lichaam, op een tafel.
Na een aantal sessies, vroeg de masseur of ik aan sport deed. Dat had ik erg veel gedaan. Judo, zwemmen, tennis, turnen, en fitness….. Niet echt teamsporten, alhoewel ik die op school wel erg leuk vond weet ik nog. Tijdens de studententijd ben ik overal mee gestopt. Dus nee. Niet meer.
‘Aikido is wel iets voor jou’, zei de masseur.
Ik had er wel eens van gehoord, maar niet in verdiept.
Masseur: ‘Ik heb wel een naam voor je. Mijn Shiatsu leraar geeft les hier in de stad. Ga naar hem toe.’
Ik op het internet zoeken en vond een school die dichterbij was en waarvan de lestijden mij beter uit kwamen. Ik had het me voorgenomen maar was nog niet gegaan. Bij de volgende massage kreeg ik van mijn masseur gelijk een uitbrander.
Masseur: ‘Je moet niet naar zomaar een school. Je moet naar Sensei. Die school waar jij het over hebt, is een oud leerling van hem. Ga naar de Sensei zelf.’
Dus, toen ben ik de eerst volgende les gegaan. Het was in een klein gymzaaltje met de matten op een stapel op een kar aan de zijkant van de zaal. De kar was zo zwaar dat deze strepen trok in de vloer.
Er waren misschien drie andere leerlingen. 1 daarvan had een zwarte band. Ik merkte al gelijk dat de judo heel waardevol was. Het vallen en rollen, dat is vooral fijn in de zin van: ‘Jong geleerd, is oud gedaan.’
Al op de eerste of de tweede les in Januari vroeg Sensei mij of ik mee ging naar het eiland, voor een 5 daagse seminar. Het was niet echt een vraag, en ik was nieuwsgierig. Dat voelt als een spoedcursus. Maar ik had pas 1 les gehad. Dat gaat toch nergens over?
Sensei: ‘Je gaat gewoon mee!’ Hier in mij tas heb ik formulieren, vul die in. Volgens mij heb ik nog wel 1 van die tassen. Hij liep met 1 blauwe voor z’n pak en een witte linnen tas met papieren er in.
Pas na een tijdje leerde ik hem beter kennen. Vooral de reis naar Japan was erg bijzonder.
Hira: ‘Zijn jullie samen naar Japan geweest?’
Tja, nu je het zegt. Inderdaad, toen was jij al geboren. 2004 0f 5. Een dag of 10 met een bezoek aan Tanabe en het graf van O Sensei. Training in Hombu en een aantal toeristische dingen. Dus Ik heb hem leren kennen via een masseur, die bij hem in de leer was. Later, pas na een jaar overtuigde hij mij ook Shiatsu te gaan leren. Tja, er is eigenlijk niet veel geweest, wat ik niet heb opgevolgd, behalve dan de Bijbel, maar ik weet ook niet zo goed, waarom hij mij die heeft gegeven.
Zijn terloopse opmerkingen, vaak off-topic, die blijken voor mij in ieder geval het meest waardevol en boeiend te zijn geweest.
Hira: ‘Zijn er meer van dat soort opmerkingen dan?’
‘Ja … naast GLIMLACH!!! Ik zeg het express een beetje luid, om de energie iets te breken.
Hira moet lachen
‘Vooral de opmerking over het bestuderen van de grote veldslagen, is er 1 die lang raadselachtig is gebleven voor mij.’
‘en… als ik er nog meer herinner, zal ik ze vertellen. Ik zou het eens moeten opschrijven. Sensei heeft zelf niet veel achter gelaten. Niets geschreven. Veel doorgegeven, maar de meesten vinden dat natuurlijk vooral aan hun zelf te danken. ;-)’
H5 Dagboek – dag boek
Hira: ‘Zoekt U iets?’
Ja,….. een dagboek. Of eigenlijk een specifiek stuk tekst in 1 van deze. Toen ik op reis was in Marokko, heb ik een boek met vertalingen van Plato gelezen en aantekeningen gemaakt, ik was met moraliteit bezig…. zodoende…’
Ik heb altijd een fascinatie gehad, met mooie dingen. Niet zozeer in de bling bling categorie, maar meer in , oorspronkelijke producten, liefst handgemaakt en met duurzame materialen.
Dat gecombineerd met een bijna fetish achtige aantrekking tot schrijfwaren en papier. Vulpennen in het bijzonder. Een ritueel op vakanties is het vinden van een schrijfwaren sectie in een supermarkt of boeken winkel en neuzen. Een nieuwe niet al te dure vulpen, met vullingen en lekker papier om op te schrijven en tekenen.
Zo had ik ook een voorliefde voor de schriften van Moleskine. En ik niet alleen. Zo veel anderen, dat er velen kopieën, vaak goedkoper op de markt zijn gekomen. Een aantal jaren lang, heb ik er heel wat vol geschreven en gekrast. Ook met weer een to do lijstje op kantoor, die nu redelijk waardeloos aanvoelen. Pas toen ik er achter kwam dat de productie er van naar een laag lonen land was verhuist, ben ik op zoek gegaan naar een andere. Nu uit Italië, Cjiak. Dus de laatste, zijn ook weer allemaal het zelfde, maar dan kurk. En helaas allemaal verpakt in een plastic hoes. Maar daar kwam ik na bestelling achter. Het lijkt wel of een simpel ideaal moeilijk is geworden. Iemand die een aantekeningen boekje maakt van papier, niet al te ver hier vandaan, met duurzame materialen. …..
Hira: ‘ Dat zijn er nog al veel.’
‘Ja, dat is precies het probleem. Geen idee meer in welke ik het heb geschreven en waar.’
Hira glimlacht. ‘Nou daar ga ik later geen last van krijgen in ieder geval.’
Hoezo niet?
Hira: ‘Ik schrijf niet.’
‘Ja, zo kan ik het ook. Waarom eigenlijk niet? Geen interessante belevenissen, gesprekken, gedachten? Of denk je dat je het allemaal gaat onthouden?‘
Hira: ‘Op papier….
… Ik bedoel, ik schrijf niet op papier. Ik heb een tijdje ‘gevlogd’ en sindsdien heb ik op mijn computer een digitaal dagboek. Tijdje terug deelde ik daarvan ook nog veel online, maar daar ben ik mee gestopt. Ik zet niets meer online, niet te vertrouwen.
Ik wil dus zeggen, dat al mijn ‘schrijven’ heel makkelijk te doorzoeken is. Ik gebruik ook veel tags en alles heeft een timestamp. ‘
Tja, inderdaad. Daar heeft ie een punt. Mensen die nu alle digitaal bijhouden, kunnen dat ten allen tijde raadplegen, doorzoeken, delen…. verbinden met ….
‘Wat gebruik jij voor een programma?’
Hira: ‘Ik werk in mindmap programma mindemo, maar er zijn zo veel mogelijkheden. Het is maar net wat je er mee wil, wie je wilt bereiken. Hoezo, denk je er aan om ze te digitaliseren?’
‘Nou, tot op heden niet, maar ik realiseer me ineens, dat dat wel eens de moeite waard zou kunnen zijn.
Heb jij veel geschreven? En dan bedoel ik in digitale zin? ‘
Hira: ‘Ja redelijk wat.’
‘Mooi, het doet me aan iets denken. Ik vond je nog iets te jong voor zoiets, maar als je het toch al digitaal hebt. In het werk wat ik deed, vroeg ik mensen 11 pagina’s over zichzelf te schrijven. Doe jij dat ook maar eens. Van al die teksten die je hebt verzameld. Kan je het terugbrengen tot een document van 11 pagina’s over datgene wat voor jou het meest wezenlijk is? Oh… en hier heb je een Cjiak. Moet je ruiken. Heerlijk, nieuw en schoon. Schrijf in ieder geval een aantal keer in de week. Maak schetsen. Laat iets uit je handen komen dat ‘tastbaar’ is.
Om te beginnen, heb ik wel een lijstje met vragen en onderwerpen, die interessant zijn om op te reflecteren.
Als ik mijn dagboeken zou willen gaan digitaliseren, wat zou jij mij dan aanraden te gebruiken? Een wordprocessor?
Hira: ‘Dat ligt er aan wat U er mee wil. Wat gaat U er mee doen. Alleen voor uzelf, of ook teksten delen online, social media?’
‘Ik ga niet op social media, helemaal klaar mee. En zo een mindmap. Ik teken ze wel eens, maar die kan ik dan toch gewoon inscannen? Ik heb een scanner’
Hira: ‘Nee, dat is niet handig. Dan herkent de computer de tekst niet. En kan je niet zoeken, noch verbinden.’
‘Ok, en wat gebruik jij dan?’
Hira: ‘ Mindomo’
Klinkt Japans, dacht ik. ‘Is dat veilig’?
Hira: ‘Niets is veilig op het moment, maar je kan met dit programma offline werken, en je hoeft niet perse een abonnement af te sluiten tenzij je ze online wilt delen.’
‘Nee dat hoeft niet. Realiseer mij ineens dat het mensen als Oltmans tegenwoordig een hoop tijd zou hebben gescheeld.’
Hira:’Wis is Oltmans?’
Ik pak het boekje van Oltmans, Camera Obscura en laat het zien. Hij kan er verder niet veel mee natuurlijk, want de tekst is in het Nederlands.
‘Deze man, journalist, schreef zeer veel in dagboeken. Later in zijn leven heeft hij die allemaal nog eens doorgelezen om er samenvattingen van te maken. Ik realiseer me nu ineens dat als je tegenwoordig die aantekeningen in digitale vorm omzet, dat heel anders gaat zijn. Het heel makkelijk is om dingen terug te vinden. Om te zien welke woorden veel worden gebruikt, verbanden te leggen. Etc etc. Dat is grappig. Veel is zo anders aan het worden en de meesten, net als ik, lijken het pas langzaam door te krijgen. Nu moet ik nog zoeken naar het juiste schrift en dan er door heen bladeren…. Dat wordt allemaal verleden tijd, nietwaar?’
Hira: ‘uhhh, het lijkt mij van wel.’
‘Toch is het goed af en toe te schrijven, en te tekenen. In tastbare vorm. Je moet er toch niet aan denken dan mensen op een gegeven moment alleen nog maar kunnen typen en niet meer zouden kunnen schrijven of een tekening maken, geen handschrift meer hebben. Op de een of andere manier vind ik dat een rare ongezonde gedachte. Net als de notie van geen boeken meer of alleen nog maar eten opwarmen, in plaats van koken met verse ingrediënten. Wat vind jij daar van?’
Hira: ‘Geen idee….’
‘Ok.’
‘Oh nog even voor je levensverhaal. Het zou fijn zijn als je de volgende vragen, onderwerpen in ieder geval voor jezelf eens op een rijtje zet;
3 belangrijke momenten in je fysieke ontwikkeling. Mag positief en negatief
3 momenten in je emotionele, spirituele en intellectuele ontwikkeling
Als je niet begrijpt wat ik daarmee bedoel, denk er dan eerst eens een half uurtje over na en kom dan bij me. Wat zou er in een biografie voor je kinderen terugkomen, als je een zo eerlijk mogelijk beeld van jouw leven zou willen geven. En je gaat nu vast de belangrijkste momenten en gebeurtenissen opschrijven.
Wie zijn de drie belangrijkste mensen in je leven?
Mooist film, stuk muziek, boek, …… Wat heeft je het meest geïnspireerd. Je mag hier ook een top drie doen of vier. Kijk er niet te rigide naar.
Ik denk dat het voorlopig wel voldoende is. Ga daar maar eens mee aan de slag
Ik ga iets te eten maken, morgen ben jij aan de beurt met koken en dan doen we vanavond het mensbeeld. Als we dat gehad hebben, kunnen we verder met de rest van de lijst en gaan we lekker trainen en masseren. Ik breng je dan ook nog wel even met de auto naar een aantal interessante plekken. Ik ga alleen niet mee naar binnen, als je de school van Sensei wilt bezoeken. Als ik jou was zou ik wel naar binnen gaan en jezelf voorstellen als de zoon dan. Ik ben stiekem wel benieuwd hoe ze zouden reageren. Denk er nog maar even over na. Nu eerst schrijven. Chop chop, actie.’
Hira: ‘OK’
H6 Mensbeeld
‘En, is het gelukt met schrijven?’
Hira: ‘hi, denk van wel. Sommige dingen als spirituele momenten snap ik niet helemaal wat je daar mee bedoelt.’
‘Snap ik, kan lastig zijn, zeker voor een jong iemand als jij. Ik kom er zo op, ik vermoed dat het dan helderder wordt voor je, maar dan nog is het de vraag of je al reeds van die momenten kan herkennen in je leven. We gaan het zien.
Ik heb hier wat thee en zoetigheden. Geen idee hoe lang we nodig hebben. Maak het jezelf gemakkelijk zou ik zeggen, ga er lekker bij zitten.
Ik begin eerst met het mensbeeld en daarna aspecten als tijd en de wereld om ons heen, ons wereldbeeld.’
Hira: ’OK’
‘Blij dat je het er mee eens bent.’
Hira: ‘Zo bedoelde ik het niet,’
‘Dat weet ik’
‘Voordat ik begin te kletsen, nog even dit. Bij een aantal aspecten, onderwerpen ga ik je wijzen op een persoon die over het onderwerp dingen heeft geschreven, gezegd, ….
Want let wel, ik heb het volgende verhaal niet zelf bedacht. Bijna alles heb ik ook weer van anderen opgestoken. T.a.v. een aantal onderwerpen zal ik je wat links geven naar video’s om te bekijken, te beluisteren en of stukken tekst om te lezen. Overigens als je zelf nieuwsgierig bent naar meer informatie over dingen die ik je vertel laat het dan weten. Het lastige is wel, dat veel van de boeken die ik heb vertalingen zijn naar het Nederlands en als sommigen zijn moeilijk te vinden in het Engels en ik vermoed al helemaal lastig in het Japans, maar dat kan ik geen zinnig woord over zeggen.’
‘Een aantal van die verhalen, filmpjes zijn zo belangrijk dat ik wil dat je die nog kijkt de komende dagen en dan komen we daar nog op terug, mocht dat nodig zijn. Zo niet, dan niet.’
Dus Hira, ben jij een dier of een mens? Ben jij goed of slecht? Ben je een man of een vrouw, of is het denken in mannen en vrouwen ouderwets?
Hira: ‘
The Human De mens
Het mensbeeld. Wat zijn we?
We zijn mensen. Niet boven de natuur, nee op aarde onderdeel van de natuur.
Alles wat een mens kan, daar zijn dieren, en zeker zoogdieren ook toe in staat, en soms zelfs een stuk beter. Zwanen zijn beter in het behouden van een monogame relatie, honden zijn trouwe, ….
Let wel, de mens kan echt niet leven zonder een gezonde natuur. De natuur zou zeer goed zonder de mens kunnen denk ik. We hebben de planten en bomen nodig voor onze lucht, het water, waar wij voor meer dan 80% uit bestaan moet zuiver zijn enz enz.
Op dit moment gedragen wij ons collectief nogal afstandelijk, en behandelen we de natuur en vooral dieren als gebruiksvoorwerpen.
Dus beschouw jezelf en de mens als onderdeel van de natuur. En leer de schoonheid van de natuur waarderen. Dit kan op vele manieren, vooral door er in te zijn, en bijvoorbeeld je eigen voeding te kweken, of de macht van planten, kruiden te gaan kennen en gebruiken. Mocht je ooit een glas ayahuasva tot je nemen, dan is de kans groot dat je je beeld van planten en hun potentie aanzienlijk doet veranderen.
In het kort. Je bent een mens. Geboren als man of vrouw. Je hebt een lichaam en ziel en op een dag zullen deze weer worden geschieden als je sterft. Je lichaam gaat terug naar de aarde en je ziel gaat verder.
Maar er is meer, veel meer.
Het mensbeeld. We gaan in getallen van 1,2,3,4,7
Ok Hira, nu ga ik een aantal cijfers gebruiken. Om op verschillende manieren naar de mens te kijken. Gurdjieff gebruikte een opdeling van vier. De chakra’s zoals die in het oosten bekend zijn, zijn er 7. 2 om te kijken naar alle paradoxen in een mens etc.
1 en oneindig
2 van dualiteit, zowel intern als extern
Ohashi: Alle verschijnselen zijn samengesteld uit tegendelen. Paradoxen zijn in alle dingen aanwezig. Waardering is de sleutel tot geluk (wmlmz p.18) Ohashi is een shiatsu Sensei die een aantal prachtige boeken heeft geschreven.
3 Trinity, de drie eenheid
Ohashi: Elk menselijk wezen is een geïntegreerde eenheid van lichaam geest en ziel. Het geheel kan worden gezien in elk van de delen. Energie stroomt in heel subtiel georganiseerd patronen of kanalen door het lichaam. (Japan: KI, China: Chi, India: Prana)
4 de vier lichamen van Gurdjieff fysieke, emotionele, mentale, spirituele en de vierde/4e weg van Gurdjieff
en zeven/7 Chakra’s
Je bent 1 mens met 1 lichaam.
In jou als mens, een dualiteit. Het mannelijke en het vrouwelijke. En die dualiteit kan je in meer aspecten van het leven, de mens en de omgeving terugvinden. Zowel de wetten, van de natuur als die van het universum,
Hira: ’Ik wil nog iets vragen over gisteren. ‘
Hira pakt een vel papier die ik de avond ervoor had gebruikt om het mensbeeld uit te leggen. In 1 hand z’n laptop en in de ander het papier. Het stond vol met strepen en ‘te’ snel geschreven tekst.
‘Laat eens zien wat je hebt?’
Hira draait zijn scherm en laat een mindmap zien met een bijna zwarte achtergrond. Ik herken er wel iets van…
Hira: ‘Hier had U het over, het 5e chakra, maar deze termen staan geschreven bij de derde…?’
Volgens mij heb ik ze door elkaar gehaald ergens gedurende het verhaal. Zucht. Ik kom al snel tot de conclusie dat uitpluizen meer werk is dan opnieuw beginnen.
‘Hira, hoe snel werk jij met dat ding, met dat programma bedoel ik. Zou je mij kunnen bijhouden als ik praat, of moet ik dan steeds wachten op je? Ik bedoel dat niet onaardig. Ik vraag het omdat ik denk dat wij beter opnieuw het verhaal kunnen doorlopen, iets sneller misschien dit keer, maar dat je het dan gelijk invoert?
Hira: ‘Dat lukt wel denk ik.’
‘OK, ga lekker zitten, ik maak thee, dan doen we het nog een keer. Denk dat ik het wel fijn vind om er bij te blijven staan en tekenen en zo. Oh en trouwens, zeg maar gewoon ‘je’ hoor’.
We beginnen bij het begin. Oh ja. Dus, ik vroeg jou: ‘Wat ben jij? Wat is mens zijn? Wie of wat is Hira?
Jij zei toen: ‘mijn lichaam’
Je gedachten, je gevoelens voegde je er later aan toe en ik noemde als laatste nog spiritualiteit Dan komen we dus op vier lichamen.
Zijn er andere manieren van kijken naar een mens?
Ja gelukkig wel.
Je kan een mens als 1 zien, of in de dualiteit als man of vrouw of in de zin van kind en volwassene, anderen zien de mens weer in de vorm van 7 energiecentra en zo zal er ook nog wel een perspectief zijn met een ander getal….Er zitten tenslotte 52 kaarten in de tarot, om maar wat te noemen. Dat is ook een manier van kijken.
Het is dus ook ‘maar’ een perspectief, een model. Om het iets eenvoudiger te maken, om nog steeds naar iets ongekend complex te kunnen ‘kijken’ of er over te communiceren, er bewustzijn op te ontwikkelen.
Ik vind wat Gurdjieff daar over heeft gezegd en geschreven erg mooi. Ook omdat het voor mij helder maakte dat deze lichamen in verbinding, of middels de ander zich kunnen ontwikkelen. Bewust dan wel onbewust.
Hira kijkt me aan met een groot vraagteken boven zijn hoofd.
‘Ok, kan je auto rijden?’ Hira knikt. ‘OK, nou dan heb je les gehad, toch? Nogmaals een knik. ‘Houd je het bij?’
Hira: ‘Hi’ en een knik tegelijk
‘Als je les hebt, dan vertelt de instructeur je over de auto, de bediening, waar te kijken, je houding, etc etc. De eerste momenten in de auto, zetten je hoofd aan het werk. Eerst dit, dan dat, alles in een bepaalde volgorde. Tot na een bepaald aantal uren besturen, veel dingen ‘ALS’ vanzelf gaan.
Blind leren typen vind ik ook een goed voorbeeld. Eerst moet elke letter worden gezocht op het toetsenbord, en dan na instructie en vooral training gaat het ‘automatisch’. Het tempo van het typen wordt dan juist lager als ik er bij ga nadenken.
Deze wisselwerking besprak Gurdjieff vooral op het vlak van de spirituele ontwikkeling.
Hij hanteerde dus een visie van de vier lichamen.
Heb je nog nagedacht over de vraag waar de ziel in het lichaam zit? Waar het lichaam in de ziel zit?
Hira: Uh, nee. Wat is het?
‘Ga er eerst zelf nog maar eens een nachtje over slapen. Je bent dus in ieder geval niet ALLEEN je lichaam, je denken, je voelen of je spirit. Je bent die vier tegelijkertijd en ergens komen die samen in jou. Of als jou. Kijk lichamelijk zou je zonder ledematen kunnen. Het hoofd en de romp, zijn essentieel. Net als het denken en het voelen en ‘de ziel’, of de bezieling.
Het punt is, dat wij hier geen bewustzijn op hebben wanneer we worden geboren. We hebben veel te groeien en te ontwikkelen. Een deel van de bewustwording komt vanzelf en een deel kan je als mens ontwikkelen, vinden, beoefenen…. Daar later meer over.
Een andere manier van kijken zijn de chakra’s.
Is die Avatar serie in het Japans te zien eigenlijk. Dat fragment, waarin de Guru aan de avatar de chakra’s uitlegt en opent? Die heb je toch wel gezien?
Hira knikt
CK1 Het fysieke lichaam
Je hebt 1 lichaam.
Het is ook een geheel. Het is niet zo dat je soms een deel thuis laat toch? Waar je gaat, je neemt er alles van mee.
Het lichaam bestaat vervolgens, afhankelijk van hoe men kijkt, uit een ontelbaar aantal onderdelen, aspecten.
Het bestaat voornamelijk uit water
En dat is samen met lucht, adem, vuur en aarde…..
Emoto…. Water reageert, laat zich vormen. Emoties, gedachten hebben invloed op water. En dus op ons lichaam.
De gemiddelde mens, krijgt in het reguliere niet veel informatie en kennis over het lichaam.
Specialisten, kunnen een leven lang bezig zijn met een onderdeel van het lichaam en zullen moeten toegeven, dat desondanks, het niet ‘allemaal’ helder en duidelijk is. Ook al wordt er gekeken naar alleen een orgaan, werking van hersenen, het hart en zeker de darmen. Zelfs in deze tijd van computers en geavanceerde techniek lijken we niet tot een concluderend, volledig sluitend beeld te komen van ons lijf.
En dat, terwijl het niet zo lang geleden is, dat men er in Japan achter kwam dat men in het westen de lichamen van dode mensen open sneed, om ze te onderzoeken, en te beschrijven / tekenen, om de werking ervan te willen en kunnen begrijpen.
Wie zou voor het eerst de conclusie hebben getrokken, dat bij het slachten van een kip of een koe het heel duidelijk is, dat verreweg de meeste ‘onderdelen’ voor het grootste deel overeenkomen. De vleugels zijn dan wel geen handen, en men doet er iets anders mee. Desondanks, de maag, het hart, de longen, de botten, nagels, de huid (met en zonder begroeiing). De overeenkomsten zijn groter in aantal dan de verschillen. De meeste verschillen zijn eerder een subtiliteit dan wezenlijk anders en bij de 1 aanwezig en de ander afwezig.
Opvallend is ook dat de gemiddelde mens meer lijkt te weten, en willen weten, van onderwerpen, ver buiten zichzelf, en relatief beperkte kennis heeft over zijn of haar eigen lichaam. Zelf vind ik het lichaam een boeiend iets. Niet alleen die van mij zelf.
1 van de dingen waar ik graag naar kijk, hoe vaak ik het ook heb gezien, is de inleiding van de BBC documentaire: ‘The human body’.
De opsomming van een gemiddeld leven….. Ik blijf het fascineren vinden.
Lichaam vooral autonoom, onbewust.
Veel van wat er in je lichaam gebeurt heb je geen bewustzijn op. Het ademen, aanmaken van hormonen, aansturen van organen, verteren van voeding…. het kost energie, maar we hoeven er als het ware niet ‘bij stil te staan’. In die zin gaat het als vanzelf.
Net als bij het groeien en de instincten. `Een deel van onze ontwikkeling, zoals bijvoorbeeld het leren lopen doen we gewoon door na te doen. Door te willen doen ook vooral. Grappig genoeg zijn dingen als vallen en zwemmen al gelijk niet meer zo vanzelfsprekend om te leren. Stoeien overigens wel. Daarvan heb ik wel gemerkt dat daar een natuurlijke drang voor ontstaat.
Het groeit en ontwikkeld dus, en daar zit een bewust aspect aan. Op vele manier kan men het lichaam dingen leren. Leren eten, bewegen, ontspannen, …… en zelfs de energie leren voelen.
Mensen kunnen en doen veel met hun lichaam. In deze tijd, zijn veel mensen niet in verbinding met hun eigen lichaam. Het overgewicht is daar duidelijk een uiting van. Maar ook mensen die een hele dag zitten, werken zonder beweging en dan sporten om dan in huis weer het liefst alles als vanzelf te willen laten gebeuren.
Er lijkt soms wel een smet op alles dat als gewoon beschouwd wordt. Maar daar later meer over als we het over de omgeving, de community, gaan hebben. Help me onthouden iets te zeggen over het onderwerp ‘welvaartsziekte’, het is niet een heel vrolijk onderwerp, maar ik heb mijn scriptie voor de Shiatsu opleiding erover geschreven, en een aantal aspecten vind ik relevant om te noemen.
Het leren over je lichaam kan veel slimmer dan men nu doet, als je het mij vraagt, maar dat ga jij niet vragen. Tenminste, ik vermoed dat je niet dagelijks bezig bent met de mogelijke tekortkomingen van het huidige schoolsysteem.’
Hira kijkt me vragend aan
‘Ik heb nog een andere leermeester in de Shiatsu gehad, Yoshi Sensei. Het was tijdens een shiatsu les dat hij de groep studenten erop wees dat de wijsheden in spreekwoorden en gezegden overeenkomen, op vele manieren, met Oosterse denkwijzen op het vlak van de geneeskunde.
Ik weet nog dat ik toen na de les dacht: ‘hoe kan het nou zijn dat ik ver in de 30 ben en iemand uit Japan mij uitlegt dat een spreekwoord als ‘het hart op de tong hebben’, zo wezenlijk betekenisvol is. Het leefde tot dan toe niet bij mij.
Hira kijkt me glazig aan.
‘Ik zal je een voorbeeld geven. In Nederland zeggen we: ‘je gal spugen’. Voor zover ik heb kunnen waarnemen komt dat 100 procent overeen met een zeer gevoelige galblaasmeridiaan aan de zijkant van je been, bij mensen die met opgekropte woede rondlopen. Een massage kan dan wel ontspanning bieden, maar tegelijkertijd is het uiten van mogelijke boosheid of woede iets dat de oorsprong wegneemt en niet zozeer het symptoom bestrijd. Zo heeft het voor mij dus waarde.
Hebben jullie in Japan gezegden met organen er in? Of lichaamsdelen?’
Hira: ‘dat weet ik eigenlijk niet, nooit zo bij stilgestaan.’
‘Oh en als je veel wilt leren met je lichaam, val dan niet in de valkuil dat je er gelijk goed in wil zijn. Denk in termen van 80/20. Yoga bijvoorbeeld, super waardevol, of een massage techniek. Leer de basics van een aantal dingen. Zonder gelijk yogi of masseur te willen zijn.
Typisch advies van een beroepsgeneralist.
Dus Hira, leer je lichaam kennen. Je hoeft niet stapels boeken te lezen Ofer de anatomie en de fysiologie. Laat staan de pathologie.
Leer kennen, wat voeding met je doet. Door verschillende voeding tot je te nemen en te voelen. Zeker ook door voeding te onthouden, te vasten, en met bepaalde dingen te tijd te stoppen die mogelijk standaard in je dieet zitten.
Dit geld net zo goed voor bewegen. Vindt iets dat bij je past, dat je geregeld kan doen, en wees af en toe nieuwsgierig naar iets nieuws. Zoek de ruimte op en iets dat past bij je bouw en leeftijd. En je hoeft me niet te geloven als ik zeg, dat ik op het oog kwetsbare mensen de meest krachtige dingen heb zien doen met hun bijna naakte lichaam in de sneeuw op een berg bij gevoelstemperatuur -15. En vervolgens wat dat met iemands lichaam deed. Sommigen zullen zeggen anekdotisch. Ik ga liever uit van eigen waarneming, al is het van 1 persoon, dan hele onderzoeken op papier, waar ik nog nooit iets concreets van heb mogen vernemen.
CK2 Het voelen, emotionele lichaam – 2e chakra
Dan komen we aan bij het voelen, de emotie, levens- en seksuele energie, de hara, ki, chi.
Dat voelt voor mannen vaak chaotisch, het vrouwelijke.
Het tweede lichaam van Gurdjeff. De zetel van de ‘vrouwelijke’ intuïtie. En in tegenstelling tot het denken in essentie zonder structuur. Zonder begin en eind.
Het voelen is wel iets dat we als mens doen, net als ademen, en bewust kunnen doen. Bewust voelen wat iets met [je] doet.
Omdat de denkers er toch mee aan de haal zijn gegaan, zijn er theorieën over welke emoties. En Niet verrassend, (en ik ben er ook in ‘getrapt’) vooral ‘negatieve’ en 1 positieve. Wat natuurlijk onzin is. In elke dimensie is paradox. Een positieve en negatieve emoties. Walging en verrukking, of lust. Boos Blij. etc.
De belangrijkste vuistregel is voor jezelf zorg te dragen de je de emotie hebt en niet de emotie jou heeft. Je bent niet de emotie. Je ervaart deze. Het extreme voorbeeld van de emotie zijn is de crime passionele. Het zwart zien voor de ogen en handelen vanuit een zeer krachtige emotie waarbij het denken geheel lijkt uitgeschakeld.
Leer je beheersen, zeggen sommigen ouders. En vooral een gedegen training in de martial arts leert je rustig te blijven. Geen angst te kennen. Wel spanning, maar dat noemt men dan een ‘gezonde’ spanning. Deze heeft eerder een positief effect dan een negatief op je functioneren.
CK6 Het denken – mentale lichaam 6e chakra
Dan gaan we, volgens Gurdjieff, naar het denken. In chakra termen naar het 6e chakra. En over ‘zien’, alleen niet in een fysieke zin van het woord. Meer in de niet-zintuigelijke zin van het woord.
Ik kom later terug op chakra’s 3,4, en 5
Het denken kan en zal je moeten trainen. Zo niet zal je vrij makkelijk prooi kunnen vallen aan bewust of onbewust cognitieve dissonantie.
Voor het ontwikkelen van het denken zijn vele technieken en paden te bewandelen.
Lezen, schrijven, ….. het doen van spellen, schaken, ….
De taal en cijfers spelen een belangrijke rol. Voor een optimale ontwikkeling leer meerdere talen.
Daar aan gekoppeld, leer meerdere culturen, en lees literatuur die niet te eenvoudig, maar ook zeker niet te uitdagend is. Bouw het op. Kies een aantal gebieden van interesse. Er is op dit moment in de tijd zo veel beschikbaar, dat het lastig ondoenlijk is om alles tot je te nemen.
Daarnaast zijn er steeds meer gebieden die naast de boeken ook in de vorm van documentaires en films te onderzoeken zijn. Weest niet te passief. Studeer, maak aantekeningen. Zorg dat je werkelijk gaat begrijpen wat er mee wordt bedoelt. Er is een groot verschil tussen consumeren en studeren. Zorg verder dat het niet daar bij blijft. De kennis die vervolgens tot een bepaald nut kan worden omgezet in iets tastbaars zal het best beklijven.
Waarschuwing
De taal, de meeste talen zitten vol valkuilen.
Het woordje is, is daarvan de meest gevaarlijke. Het wordt veel gebruikt en meetal op een verkeerde manier.
Daarnaast in het Nederlands het woord eigenlijk, proberen en ja maar.
In bijvoorbeeld het engels zijn de woorden could should en would die maken dat men wel iets zegt, maar niet echt. De uitingen in deze vorm blijven vrijblijvend.
In meerdere talen is het verstandig om te kijken naar samengestelde woorden. Daar zit vaak veel onlogica in. Vooral talen waar geregeld door taal deskundigen wijzigingen in worden aangebracht, zoals Nederlands, lijkt de taal te verzwakken, of onderliggende betekenissen haaks te staan op wat men kent als de alledaagse betekenis.
Daarnaast zijn gebruiken als ‘Geen dank’, zeggen nadat iemand je ergens voor heeft bedankt een letterlijke afwijzing, alhoewel in het gangbaar gebruik niet zo bedoeld. De betekenis is doorgaans, dat men zich bescheiden wilt opstellen en wel blij is met de dankbaarheid, maar men het al snel iets te veel vindt, en meer iets dat toch als vanzelfsprekend verwacht mag worden van iemand. Desondanks wordt in de woorden de dankbaarheid afgewezen. U bent welkom is energetisch en in de letterlijke betekenis passender.
In de huidige tijd wordt veel misbruik gemaakt van cognitieve dissonantie.
Veel mensen gebruiken zogenaamde dooddoeners en rondbij technieken.
Het verandert toch nooit
Je verandert het toch niet in je eentje
Dat is altijd al zo geweest.
Ergens anders is het nog veel erger, wees blij.
Dat is nou eenmaal zo.
Etc etc.
Het is vaak onzinnig om met mensen die deze zinssneden gebruiken in gesprek te gaan, omdat met geen notie lijkt te hebben van de belabberde manier van uitdrukken en het ook precies bed bedoeling lijkt te ontsnappen aan een ‘echt’ gesprek et lopende argumentatie.
CK7 Het spirituele lichaam 7e chakra
Kijk die disconnect waar de sjamaan het over heeft in dat verhaal van Graham Hancock, daarvan zou je kunnen zeggen dat dat er twee zijn. Een disconnect van het vrouwelijke, het lichaam en onze sexualiteit. En aan de andere kant de disconnect van de vader, het mannelijke, het spirituele, ons hogere (en overigens ook lagere) bewustzijn, in plaats van het vrij beperkte mens bewustzijn dat velen van ons leven, bijna gedwongen lijken te zijn om te leven. En dat al heel lang. Ik dwaal af. Stof voor morgen.
Spiritualiteit. Ook zo een beladen onderwerp.
Iedereen ‘wordt er mee geboren’. Velen van ons worden ook met een religie geboren, maar die dan gegeven door je ouders of omgeving.
Wij kunnen het ervaren.
De mystieke ervaring.
Je kan er in groeien en in de niet-fysieke zin ‘volwassen’ worden.
Het is dus iets van ons allen.
Spiritualiteit en religie.
Spiritualiteit is net als sexualiteit. Als mens kan je het niet niet hebben. Iedereen heeft de potentie, tot het ervaren, ontwikkelen van spiritualiteit. Tevens kan het worden onderdrukt en genegeerd. Simpelweg door er geen aandacht aan te besteden.
Het zijn dan vooral confrontaties met de dood, van de ouders, of in als het voor iemand zelf dichtbij komt, dat er iets lijkt te gaan knagen.
Religie is het georganiseerd praktiseren van spiritualiteit. Tevens het in en uitsluiten er van.
Lang heb me afgevraagd, of ik een religie moest kiezen, en als ik dan de verkeerde zou kiezen of ik dan na de dood dus ook verkeerd terecht zou komen. Zou het nou zo zijn dat er 1 stroming, of zelfs substroming gelijk zou hebben, en in de ‘hemel’ de rest zou uitlachen, omdat dan zou blijken dat de rest het helemaal bij het verkeerd eind heeft gehad?
Een belangrijk moment kan ik mij nog herinneren met een christelijke collega. Ik vroeg, dat stel er woont een man op een berg ergens helemaal alleen. Hij leeft, van een afstand bekeken een prachtig en liefdevol leven in harmonie met de natuur en mensen om hem heen. Hij heeft geen notie van religie, of van Christendom en bid niet specifiek tot een God of Goden.
Dan is er een Priester, die zich seksueel heeft vergrepen aan een kind, maar is actief in de kerk, en bid dagelijks.
Wie van de twee, beide of geen……. Gaan naar de hemel.
Het antwoord was de priester. Waarom. Hij aanbidden de juiste God.
Ik was perplex. Zou God zo ijdel zijn, dat vooral het ‘hem’ aanbidden belangrijk is om in de Hemel te komen? Het aanbidden belangrijker dan het leven naar ……
Later las ik hoe Bram het niet meer kon rijmen. Zijn zus kreeg een miskraam en de printer overtuigde haar en haar moeder dat het toch wel een straf was voor de zonden die zij had begaan in het leven. Het was haar verdiende loon, een straf. Dit ging Bram blijkbaar een brug te ver en stapte uit de kerk.
We hebben nu kort de vier lichamen van Gurdjieff besproken. Er valt veel meer over te zeggen, of als je het interessant vindt, zou ik een boek kopen en er meer over lezen. Ik ben me bewust dat in vele opzichten een aantal mensen zullen zeggen dat ik te kort doe aan. ….. Toch heeft mij deze manier van kijken in het dagelijks leven en vooral in mijn werk in de opvoeding van de kinderen veel gebracht. We kunnen later nog wel verder de diepte in.
In het Boeddhisme zegt men wel eens dat de langste weg die een mens heeft af te leggen in het leven, of de moeilijkste is die van het hoofd naar het hart.
Ik zou daar met klem aan willen toevoegen dat deze weg via de bui verloopt en daarna naar boven, naar het hart wordt vervolmaakt.
Het denken, leven vanuit het hart is de balans kunnen vinden in het bewegen in centrum van het denken en voelen. Het mannelijke en vrouwelijke. Als het gevoel, zoals bij veel mannen is afgesloten bij het middenrif en men zichzelf en anderen heeft wijsgemaakt, dat gevoelens niet iets is van mannen, er niet over willen praten, kan het hart niet als centrum fungeren. Andersom geldt net zo. Het al voelend door het leven gaan zonder het denken te ontwikkelen, levert een alles behalve krachtige hart gecentreerd mens zijn op.
Doorgaans, alhoewel tegenwoordig veel mensen anders geweerd zijn, is het de uitdaging van de man het gevoel te ontwikkelen en te kunnen inzetten, kunnen tonen, of bespreekbaar kunnen maken en beheersen. Beheersing van emoties is iets heel anders dan onderdrukken .
Voor de vrouw het ontwikkelen van het denken.
CK4 Het hart
Nu springen we van chakra 7, het spirituele lichaam, naar het midden, het centrum. Het hart chakra.
Als we naar het hart kijken zien we vier ruimtes. Twee kamers, twee boezems. Wat er ook door het hart stroomt, of dat nu bloed is, of liefde, of dat men dat nou energie noemt, er zijn wat mij betreft twee cycli te ontdekken. In het fysieke zuigt het hart bloed aan uit het lichaam om het door te pompen naar de longen, waar er een uitwisseling plaatsvind van afvalstoffen en voedingsstoffen. Afvalstoffen eruit en voedingsstoffen erin. Na deze uitwisseling zuigt het hart het bloed weer naar zich toe om vervolgens het zuurstofrijke bloed het lichaam in te doen bewegen.
In de meta fysische zin, dus in het niet fysieke, laten we het voor het gemak liefde noemen, is er een vergelijkbare vierdeling te onderscheiden. Dus, we hebben de liefde van de moeder, spreekwoordelijk dan, de onvoorwaardelijke liefde en deze kan je ontvangen, ten minste ik hoop dat je er een hoop van hebt ontvangen van je eigen moeder, en je kan deze geven. Dat geldt precies zo voor de mannelijke liefde, de voorwaardelijke liefde. Voor veel mensen voelt dat misschien niet zo als liefde, of zoals ze willen dat liefde voelt. Maar alhoewel je het normaal gesproken niet prettig hoeft te vinden om opzij geduwd te worden, is dat op het moment dat er een auto aankomt, terwijl je gaat oversteken toch wel erg prettig en liefdevol. Stel je voor dat niets, nooit, niemand iets van je zou verwachten of je aansporen dan wel verleiden het beste uit jezelf te halen. Hoe groot zou de kans zijn dat je dan de beste versie van jezelf vind?
Ik meen dat een Oosterse wijsgeer ooit heeft gezegd dat de langste weg die een mens heeft af te leggen is van het hoofd naar het hart. Ik zou er nog iets aan willen toevoegen. Dat het pas zin heeft als je een omweg maakt via de buik. Ik zal uitleggen wat ik daarmee bedoel.
In het Thomas evangelie staat een logion # to do
Dat logion gaat over denken met het hart. Kijk, als het hart nou het centrum van mijn wezen is. En dat als het ware als een regisseur beschouwt zou worden, een dirigent, aan de ene kant ons mannelijke denken van links versus rechts, zwart wit, goed slecht, en aan de andere kant het vrouwelijke ‘onderbuikgevoel’, het voelen, de sensualiteit, de seksualiteit. Tevens het zorgen het ‘zijn’. Tja, wie had dat boek ook alweer geschreven, tussen gevoel en verstand? Dus in het kort, is voor mij leven vanuit het hart, leven vanuit harmonie tussen het denken en het voelen. Als ik het heel simpel maak dan ligt daar wat mij betreft voor iedereen de sleutel tot een betekenisvol leven. En dan niet zo concreet als dit mag wel en dat mag niet, of dit is waar en dit niet, maar meer voor iedereen. Meer als middel om voor jezelf te bepalen wat klopt en niet klopt.
Het lastige is dat het voor iedereen hetzelfde is en tegelijkertijd voor iedereen uniek. Stel je bent een mannelijke man met een goed werkend stel hersenen dan ligt het voor de hand dat het ontwikkelen van empathie een uitdaging is. Net als dat het voor een vrouwelijke vrouw een uitdaging zal zijn zich ertoe te moeten zetten een gedegen betoog te houden op bijvoorbeeld een filosofisch en maatschappelijk actueel en gevoelig thema. De chakra’s
Dus de vier lichamen corresponderen wat mij betreft met 4 van de 7 chakra’s Het lichamelijke, het 1e chakra. Het sakrale/emotionele lichaam met het tweede chakra en het 6e chakra met het mentale lichaam. Het 7s chakra met het spirituele lichaam.
In het centrum het 4e chakra, het hart chakra.
Dan houden we chakra 3 en 5 over. Dit zijn ook in de oosterse filosofie ook niet echt lichamen. De 3e is de solar plexus, het het punt ter hoogte van de maag, het vuur. Het is de plek waar door energie van buiten naar binnen jouw vuurtje gaat branden. Waar wordt je blij, of boos van, waar krijg je energie van. Deze energie is oordeel loos en boosheid, kan dus net zo goed energie gevend zijn. Het is maar net wat je als mens met die energie doet.
Het 5e chakra is het keel chakra. Deze heeft de omgekeerde energie richting. De persoonlijke manifestatie. Van binnen naar buiten. En niet alleen op het vlak van de keel. Het uitspreken. De handen zijn daar ook onderdeel van. En samen met de keel, met alles dat men uit spreekt beslaat dat het voornamelijkste dat men in een leven zal manifesteren. Wat er uit je handen komt. Of dat nu in de meer mannelijke vorm is van het initiëren is, of het meer vrouwelijk zorgen voor.