Het voelt soms net alsof ik in een rad zit…een rechts draaiend rad… de buitenkant van het rad, draait echter naar links….Al mijn ideeën over hoe te leven, hoe te voeden, hoe te genieten, hoe lief te hebben, hoe te spelen, hoe te creëren, hoe te bouwen, hoe te zorgen draaien met me mee…het veld lijkt eindeloos….ik zie het in de lente, de vogels om me heen, de krokussen, de groene knoppen die op uitbarsten staan, de zon die mijn huid en hart verwarmt, de belofte aan de terugkeer van het licht, de wereld vibreert van de potentie, de mensen vibreren van de potentie, welke knop staat op uitbarsten? Wat wil er gecreëerd worden, beleefd, ervaren, geheeld, verzorgd, tot bloei komen?
Tegelijkertijd hou ik de links draaiende beweging van het rad in de gaten…sommigen verwarren dit met angst en negativiteit…met complotten, met een lage trilling…ik zie het als realisme…ik aanschouw wat er gebeurd en waar de energie naartoe beweegt…Dit aanschouwen maakt niet dat ik me ermee verbind…verbonden ben ik met mijn eigen ziel, mijn eigen weten, mijn eigenheid, de kern van het rad. Daar voel ik de beweging wel, dat rad draait op een lekker tempo, maar zolang de buitenste ring stug de andere kant op beweegt lukt het niet om werkelijk te ontspruiten, te bloeien, uit te barsten, potentie te leven….
Zo voelt het voor mij althans…en tuurlijk zie ik genoeg mensen dappere pogingen doen…
Sommigen denken dat zolang die kern maar blijft groeien er een kantelpunt komt. Dan draait er zo’n grote massa rechts dat links uit de bocht vliegt en crasht. Dan zullen een hoop mensen zich kunnen optrekken en terug in het rad geraken en meedraaien ..
De tijd zal het leren….
Voorlopig zie ik nog een hoop mensen die teveel te verliezen denken te hebben als ze uit de ratrace stappen….binnenin draai je toch minder hard en daar zal je eerst verlies ervaren, leegte en onverzorgde pijnlijke delen in jezelf….Dan toch liever de ‘bescherming’ van de massa…dan toch liever de juiste mening hebben, het juiste roepen, blijven bij je werkgever die misschien niet helemaal klopt, maar het werk is toch leuk en vertrouwd…
Ach ik begrijp het ook wel…als je echt je nek uitsteekt of je uitspreekt en de verkeerde mening hebt ben je al snel de pineut en word je bespot of medelijdend benaderd.
Of zoals iemand het mooi verwoorde in een berichtje: ‘de wereld is compleet gestoord, maar ga leuk leven’….
