Fear of death…

How to lose fear of death

If you do not have fear yet. It will come. Don’t worry. 

Young people can have a tendency to feel unbreakable. That’s why they can be quite careless, or taking a lot of risk when driving a car or motorcycle for instance. 

I know, because I did. Had a bad accident when I was only nineteen. Really scared me.

Still it did not develop a real fear in me. I was able to stay away from the subject, except for the funerals I had attended of my grandparents. Especially that of one of my grandmothers was quite special, because I had the opportunity to sit with her, when she was lying still on her bed, after she had died in her sleep, and say goodbye. 

So when young, don’t be careless, and do not worry. Still when getting older, the topic becomes unavoidable. Especially when your own parents die. 

And for people that still live with a lot of fear of death, losing ones fear does not mean, that it’s ok to die. Losing ones fear in my experience goes hand in hadn’t with looking at death in the eye and by doing so, life becomes much more precious. There is more appreciation of life, my own as well that of the living things around me. And no, it does not mean, I think we should not kill animals for food. Death, hunting, is still part of nature. 

That is something completely different, killing for food, then people killing other people, because of some disagreement, because of fighting over …… whatever reason. Still animals fight in nature, not with the objective to kill (unless it is for food). And when there is killing in nature, it’s in nature, that is different than killing animals that have been caged for a ver short lifespan. 

Human being can achieve greatness, and at the same time have shown to make normal the most of gruesome acts that animals, which are sometimes referred to as beast are not capable of.  (Although I have seen serial rape of ducks, eventually killing the female with 12 chicks that were left to die…. We saved them…;-))

Other experiences with death I had in my life were losing a friend that hung himself. 

I witnessed Sensei die in hospital at the age of 67 from a cerebral infarction

And I did some ‘exercises I will talk about later in relation to death. 

Books – Ervin Yalom – looking into the light

Neitzsche got me really scared when I was younger

Paulo Coelho wrote about a wonderful exercise

In my work I used the eulogy

In Korea to counter the rising number of suicides there is a technique to play ones funeral while being alive. Liver through the process, ending in a coffin and landing there for about 20-30 minutes, then te be opened again and at which point you are being asked the question what you have experienced and why living is worth living?

We have done the same exercise with a group of men during a weekend retreat. 

Probably the best way, to connect with life and death is by killing a chicken. Taking care of it for a few days. Looking at it, observing. Then very consciously killing the chicken, after which it is cleaned and prepared. And after which the bones are used to make a healing broth. 

Satish Kumar points to the lack of authentic leadership. 

JFK on the overkill of secrecy.

Carl Jung calls it nullification. 

J Zimbardo refers to the barrel makers that create a context in which people are bound to live and meaningless live, that is filled with hatred and unnecessary violence. 

Looking back to the supranational organisations like the UN, EU, Security council and many NGO’s one might wonder how it is possible none seem to have reached even a fraction of what the were aiming for and have stated so in their maiden speeches. In many ways, the opposite seems to have been the case. 

Just like the self labelled philanthropists are growing richer in a time of crisis, during which a childish mind would expect them to use all their assets to help those in need, for the good cause. 

Instead the general population is being driven into more debt and those that pose themselves as saviours grow richer by the day and even seem to have a contest going on who ends up on top. And others are cheering because corporations including banks and companies that make products to protect our health are benefiting and are proud of making billions of profit. 

At the same time it has become generally accepted to change a child’s sex and that most children because of obesity and diseases like diabetes are likely to die younger than their parents.  

Because the above is not in sync with the mainstream media narrative, it is labelled mis-information and thus dangerous. Which makes the author a conspiracy theorist. The media will also consistently repeat that conspiracy theorists think certain things about elites. No one seems to wonder how the media knows what certain people think. Or wonder why they do not seem to know who they are, why they are not invited for an open dialogue….. or why none of them is arrested, since they are currently considered the most dangerous terrorists walking the earth. etc etc. 

 

Voor meer over Hira en ons samenzijn 

CK1 – Hira nl

CK1 Het fysieke lichaam

Je hebt 1 lichaam. 

Het is ook een geheel. Het is niet zo dat je soms een deel thuis laat toch? Waar je gaat, je neemt er alles van mee. 

Het lichaam bestaat vervolgens, afhankelijk van hoe men kijkt, uit een ontelbaar aantal onderdelen, aspecten. 

Het bestaat voornamelijk uit water

En dat is samen met lucht, adem, vuur en aarde…..

Emoto…. Water reageert, laat zich vormen. Emoties, gedachten hebben invloed op water. En dus op ons lichaam. 

De gemiddelde mens, krijgt in het reguliere niet veel informatie en kennis over het lichaam. 

Specialisten, kunnen een leven lang bezig zijn met een onderdeel van het lichaam en zullen moeten toegeven, dat desondanks, het niet ‘allemaal’ helder en duidelijk is. Ook al wordt er gekeken naar alleen een orgaan, werking van hersenen, het hart en zeker de darmen. Zelfs in deze tijd van computers en geavanceerde techniek lijken we niet tot een concluderend, volledig sluitend beeld te komen van ons lijf. 

En dat, terwijl het niet zo lang geleden is, dat men er in Japan achter kwam dat men in het westen de lichamen van dode mensen open sneed, om ze te onderzoeken, en te beschrijven / tekenen, om de werking ervan te willen en kunnen begrijpen. 

Wie zou voor het eerst de conclusie hebben getrokken, dat bij het slachten van een kip of een koe het heel duidelijk is, dat verreweg de meeste ‘onderdelen’ voor het grootste deel overeenkomen. De vleugels zijn dan wel geen handen, en men doet er iets anders mee. Desondanks, de maag, het hart, de longen, de botten, nagels, de huid (met en zonder begroeiing). De overeenkomsten zijn groter in aantal dan de verschillen. De meeste verschillen zijn eerder een subtiliteit dan wezenlijk anders en bij de 1 aanwezig en de ander afwezig. 

Opvallend is ook dat de gemiddelde mens meer lijkt te weten, en willen weten, van onderwerpen, ver buiten zichzelf, en relatief beperkte kennis heeft over zijn of haar eigen lichaam. Zelf vind ik het lichaam een boeiend iets. Niet alleen die van mij zelf. 

1 van de dingen waar ik graag naar kijk, hoe vaak ik het ook heb gezien, is de inleiding van de BBC documentaire: ‘The human body’. 

De opsomming van een gemiddeld leven….. Ik blijf het fascineren vinden. 

Lichaam vooral autonoom, onbewust. 

Veel van wat er in je lichaam gebeurt heb je geen bewustzijn op. Het ademen, aanmaken van hormonen, aansturen van organen, verteren van voeding…. het kost energie, maar we hoeven er als het ware niet ‘bij stil te staan’. In die zin gaat het als vanzelf. 

Net als bij het groeien en de instincten. `Een deel van onze ontwikkeling, zoals bijvoorbeeld het leren lopen doen we gewoon door na te doen. Door te willen doen ook vooral. Grappig genoeg zijn dingen als vallen en zwemmen al gelijk niet meer zo vanzelfsprekend om te leren. Stoeien overigens wel. Daarvan heb ik wel gemerkt dat daar een natuurlijke drang voor ontstaat.

Het groeit en ontwikkeld dus, en daar zit een bewust aspect aan. Op vele manier kan men het lichaam dingen leren. Leren eten, bewegen, ontspannen, …… en zelfs de energie leren voelen. 

Mensen kunnen en doen veel met hun lichaam. In deze tijd, zijn veel mensen niet in verbinding met hun eigen lichaam. Het overgewicht is daar duidelijk een uiting van. Maar ook mensen die een hele dag zitten, werken zonder beweging en dan sporten om dan in huis weer het liefst alles als vanzelf te willen laten gebeuren. 

Er lijkt soms wel een smet op alles dat als gewoon beschouwd wordt. Maar daar later meer over als we het over de omgeving, de community, gaan hebben. Help me onthouden iets te zeggen over het onderwerp ‘welvaartsziekte’, het is niet een heel vrolijk onderwerp, maar ik heb mijn scriptie voor de Shiatsu opleiding erover geschreven, en een aantal aspecten vind ik relevant om te noemen. 

Het leren over je lichaam kan veel slimmer dan men nu doet, als je het mij vraagt, maar dat ga jij niet vragen. Tenminste, ik vermoed dat je niet dagelijks bezig bent met de mogelijke tekortkomingen van het huidige schoolsysteem.’ 

Hira kijkt me vragend aan 

‘Ik heb nog een andere leermeester in de Shiatsu gehad, Yoshi Sensei. Het was tijdens een shiatsu les dat hij de groep studenten erop wees dat de wijsheden in spreekwoorden en gezegden overeenkomen, op vele manieren, met Oosterse denkwijzen op het vlak van de geneeskunde. 

Ik weet nog dat ik toen na de les dacht: ‘hoe kan het nou zijn dat ik ver in de 30 ben en iemand uit Japan mij uitlegt dat een spreekwoord als ‘het hart op de tong hebben’, zo wezenlijk betekenisvol is.  Het leefde tot dan toe niet bij mij. 

Hira kijkt me glazig aan.

‘Ik zal je een voorbeeld geven. In Nederland zeggen we: ‘je gal spugen’. Voor zover ik heb kunnen waarnemen komt dat 100 procent overeen met een zeer gevoelige galblaasmeridiaan aan de zijkant van je been, bij mensen die met opgekropte woede rondlopen. Een massage kan dan wel ontspanning bieden, maar tegelijkertijd is het uiten van mogelijke boosheid of woede iets dat de oorsprong wegneemt en niet zozeer het symptoom bestrijd. Zo heeft het voor mij dus waarde. 

Hebben jullie in Japan gezegden met organen er in? Of lichaamsdelen?’

Hira: ‘dat weet ik eigenlijk niet, nooit zo bij stilgestaan.’ 

‘Oh en als je veel wilt leren met je lichaam, val dan niet in de valkuil dat je er gelijk goed in wil zijn.  Denk in termen van 80/20. Yoga bijvoorbeeld, super waardevol, of een massage techniek. Leer de basics van een aantal dingen. Zonder gelijk yogi of masseur te willen zijn. 

Typisch advies van een beroepsgeneralist. 

Dus Hira, leer je lichaam kennen. Je hoeft niet stapels boeken te lezen Ofer de anatomie en de fysiologie. Laat staan de pathologie. 

Leer kennen, wat voeding met je doet. Door verschillende voeding tot je te nemen en te voelen. Zeker ook door voeding te onthouden, te vasten, en met bepaalde dingen te tijd te stoppen die mogelijk standaard in je dieet zitten. 

Dit geld net zo goed voor bewegen. Vindt iets dat bij je past, dat je geregeld kan doen, en wees af en toe nieuwsgierig naar iets nieuws. Zoek de ruimte op en iets dat past bij je bouw en leeftijd. En je hoeft me niet te geloven als ik zeg, dat ik op het oog kwetsbare mensen de meest krachtige dingen heb zien doen met hun bijna naakte lichaam in de sneeuw op een berg bij gevoelstemperatuur -15. En vervolgens wat dat met iemands lichaam deed. Sommigen zullen zeggen anekdotisch. Ik ga liever uit van eigen waarneming, al is het van 1 persoon, dan hele onderzoeken op papier, waar ik nog nooit iets concreets van heb mogen vernemen. 

Tijd om na te denken

Na het lezen van de brief er een aantal dagen over gedaan om antwoord te schrijven. Er stond een email en bestloot een digitaal antwoord te sturen.

In het kort komt het er op neer dat ik voorstelde om ipv de voorgestelde 10 dagen een periode van 30 dagen te komen. Ik zou de gehele periode onderdak kunnen verschaffen zonder daar iets voor te vragen.

Ik kreeg als snel antwoord dat Hira graag wilde komen, maar dat de lockdown en vliegstop dat nu niet mogelijk maakte en we spraken af dat wij zodra dat wel mogelijk was Hira naar Nederland zou reizen.

En er zat mij al gelijk iets niet lekker. Ik kon moeilijk wat verhalen vertellen over Sensei en wat plekken bezoeken. Tevens had ik het geld niet om heel veel te gaan reizen. Wel tijd…

Ik ben van beroep Shiatsu therapeut en sinds de ‘lockdown’ en de maatregelen heb ik geen werk en de vraag is of dat ook nog wel voldoende terugkeert. Het heroverwegen van de broodwinning is een dagelijkse bezigheid, zelfs een routine, geworden.

Kijk, als ik eerlijk zou zijn tegen mezelf. ….
(Kijk nou eens wat [je] schrijft…. als…. hoezo als…. wees eerlijk tegen jezelf!)

tja, ik weet het….
Ik weet diep van binnen. Het is zn vader. En praten alleen gaat hem niets ‘meegeven’ niets ‘helpen’.
Een bijzondere reis? Ja…. maar verder…..

 

En als ik op dezelfde manier deze jonge man zou benaderen als zijn vader, Sensei, mij dat heeft gedaan, tja… dan zit er maar 1 ding op.

 

En ik kan het hem niet eens vragen.

Alsof hij enig idee heeft waar hij antwoord op geeft.

Toch moet ik het hem op een bepaalde manier uitleggen.

Ik werd al helemaal enthousiast en ging aan de slag. Een programma van 30 dagen….

Uitgangspunt, alles wat ik van Sensei heb geleerg ga ik hem laten ervaren….

Wacht….

Dat gaat mis

Ik kijk links van mij naar de boeken kast. Midden bovenste plank. Daar staat ie. De Bijbel.

Wat ga ik daar over zeggen?

Kan moelijk zeggen dat hij die moet lezen ….

ok  …. even laten rusten.

Hira was Here H2O_origin

Hira was Here…. [DIT IS FICTIE/THIS IS FICTION]

Wie is Hira? Waar is hier? Wie Schrijft waar is hier? Waarom zou [ik] dit lezen?

Goeie vragen….

Waarom lees je dit?

Hoe kan het zijn dat je dit leest?

Hira is een jongen van 19. Hij is aan het studeren, maar dat verliep niet heel ‘soepel’. Om een lang verhaal kort te maken. Zijn moeder schreef mij een brief met daarin ‘zijn’ / hun verhaal. Hij had een zelfmoordpoging gedaan en dat was aanleiding Yoko, Hira’s moeder, hem over zijn vader te vertellen en tegelijkertijd mij een brief te schrijven.

Hira heeft zijn vader nooit gekend en misschien nog wonderlijker, de vader heeft nooit geweten dat hij een een zoon had.
Daar kom ik in het verhaal. Ik wist dit ook allemaal niet, maar Yoko heeft via via weten te achterhalen dat ik Hira’s vader in de laatste ‘fase’ van zijn leven van zeer dichtbij heb gekend.
Na de brief en mijn antwoord duurde het een aantal maanden voordat Hira met de eerste vlucht uit Japan naar Nederland kon reizen. Hij was hier ongeveer een maand en is net weer vertrokken.

Geen idee of ik hem ooit nog ga zien, maar de afgelopen 30 dagen waren voor zowel hem als ik zelf een bijzondere reis in een bijzondere wereld/context.

Tijdens zijn bezoek heeft Hira mij het een en ander laten zien over wat er tegenwoordig mogelijk is op digitaal gebied en mij gevraagd bij zijn vertrek of ik aub zoveel mogelijk van wat we hebben besproken te ‘digitaliseren’ en zo met hem te delen.

Alhoewel ik niet echt haast wilde maken daarmee las ik onlangs een bericht van een meisje dat wel ‘succevol’ haar leven van zichzelf had afgenomen.

was er stil van ….

voelt als …. de weg kwijt zijn….
en ik kan het mij zo goed voorstellen in deze tijd…

wat is normaal?
wat is absurd?
worden de twee verward met elkaar?
verwarrend…

ben je op zoek naar houvast? Ik vermoed dat de gesprekken die Hira en ik hebben gevoerd en het ‘handboek’ dat ik voor hem heb ‘beschreven’ hem hebben geholpen daarin.

Manual starts with a guideline:

Respect life.
When ever contemplating or feeling like ending own life, remeber the following. As long as you live, there will be a time [you are throught [this]] and a moment of joy of your own existence.
Do not kill another human being with intent nor an animal without eating or a plant without using…

be aware

Hira: ‘ok, duidelijk. Kunnen we verder? 5.9 Je-vorm

Manus: ‘Ja dat gaat over indirecte communicatie. Hoe moet ik dat uitleggen aan iemand die geen Nederlands spreekt. Ik weet niet of het relevant voor je is. Je hebt er denk ik niets aan. Stel ik praat in de je-vorm dan zou ik bijvoorbeeld zeggen. Als je dit of dat meemaakt, dan voel je je zus of zo. Dat is in plaats van: ‘Toen ik dit of dat meemaakte, voelde ik mij zus of zo. Ik plaats dan wat ik vertel buiten mijzelf in plaats dat ik in de eerste persoon praat. De laatste is veel krachtiger. En ik doe bij de eerste alsof het een algemeen iets is. Alsof het normaal is. Alsof iedereen zich het zelfde voelt als ze een bepaald iets meemaken. Als ik trainingen begeleide kapte ik mensen vaak af en liet ze in de ik-vorm praten. Dat is dan gelijk veel krachtiger, maar ook veel kwetsbaarder. Begrijp je wat ik bedoel hier?

Hira: ‘Ja zeker begrijp ik wat je bedoelt! Ik moet er haast om lachen. In Japan doet men niet anders. Het werd mij heel duidelijk toen ik vaker programmeerde. Dat is namelijk hele duidelijke taal. En op de één of andere manier zag ik steeds meer hoe complex er werd gesproken in een niet programmeerbare taal. In algemeenheden. In vaagheden. Er wordt vaak gesproken op een manier, waarbij persoonlijk voornaamwoorden worden vermeden. En dan gebruikt men, zoals jij ook zegt het constructies met ‘als’ of ‘zo is het meestal’. Ik denk dat Japan kampioen is in indirectheid in communicatie. Het bewaard de harmonie. Maar, misschien vind ik daarom programmeren ook wel zo fijn. Omdat het heel direct is.’

Hira: ‘Ik snap je, en je kan maar beter geen Japans gaan leren denk ik. Ok, de volgende is 5.8 Volgen’

Manus: ‘Ja, Mensen die de 17e letter volgen, worden gestigmatiseerd, gecanceld. Ze worden gelabeld als gevaarlijk en extreem rechts. Want je bent een volger. Volgen heeft meerdere betekenissen. Ik volgde vroeger het journaal. Elke avond om 8 uur keek ik. En elke ochtend voordat ik ging werken keek ik ook naar het journaal. Jaren lang elke dag. Dat stond los, of ik het ergens mee eens was, of ergens achter stond. Zeker omdat ik toen nog in de veronderstelling leefde dat het journaal neutraal was. Toch was ik niet een volger van het Journaal, in de zin dat ik er loyaal aan was. Je kan ook bijvoorbeeld iemand volgen en daarmee loyaal zijn aan die persoon. Een volger van iemand zijn. Maar dat zijn twee verschillende dingen. Vaak worden ze door elkaar gehaald in mijn ogen.’

Hira: ‘Nee dit kennen wij niet. Daar worden hele verschillende woorden voor gebruikt. In het Engels gebruiken ze to follow toch?’

Manus: ‘Ja daar is het ook wederom het zelfde. To follow the news, is geregeld kijken en to follow someone is meer loyaal zijn aan iemand of aan een gedachtegoed.’

Hira: ‘5.7 is gewoon.
Manus: ‘Ja dat wordt in het Nederlands gebruikt om nogal subtiel en toch dwingend iets te zeggen en te doen alsof het normaal is. En dat is het misschien hier in deze tijd wel, maar als we iets breder kijken is het het niet. Als jij gewoon elke dag douched, dan stink je niet. Elke dag douchen was niet gewoon en is het voor veel mensen in andere landen helemaal niet. Sommigen douchen twee keer op een dag en vinden dat gewoon. Ja, maar dan doe je toch gewoon….. Als iemand de zin zo begint ben ik al afgehaakt.

Hira: ‘5.6 Eigenlijk’

Manus: ‘We zijn nu onderweg en eigenlijk had ik het oliepijl moeten controleren. Ik zou onderweg eigenlijk moeten stoppen en uit moeten rusten. Het is een voorzichtige verwoording, van vaak iets dat je weet, maar ander gaat doen of hebt gedaan. In Nederland wordt het woord eigenlijk gebruik op een verkeerde manier. Éigenlijk zou ik nu dit moeten doen, of iets moeten laten, ….. Gaat ook vaak gepaard met ‘maar’.

In het Engels gebruikt men de woorden could, would en should op een vergelijkbare manier. I should do this and that…. Ga je het nou doen of niet? Uitspraken worden hiermee in nevelen verhult.’

Hira: ‘Manus, ik moet naar het toilet. Kunnen we ergens stoppen?’

Manus: ‘Ja dat is goed. Laten we ondertussen wel verder gaan. We zijn net zo lekker bezig. ‘

Hira: ‘Ik vind het wel grappig. Laten we verder gaan. De volgende is: 5.5 Proberen.
Manus: ‘Als je iets gaat proberen, slaag je altijd.’
Hira: ‘Huh dat snap ik niet. Het is toch goed om dingen te proberen?
Manus: ‘ÓK. Nou probeer maar eens twee benen in je nek te leggen.’
Hira: ‘Dat kan ik niet.
Manus: ‘Probeer het eens”
Hira pakt 1 been en brengt deze omhoog.
Hira: ‘Kijk 1 been lukt al niet.’
Manus: ‘Toch ben je geslaagd’
Hira: ‘Hoezo, het lukte toch niet?’
Manus: ’Je hebt het geprobeerd. Wat dat betreft ben je geslaagd.’
Manus: ‘Oh wacht, ik vergeet het bijna. Je volgende link is een fragment uit Starwars. Ik ga er van uit dat je die wel hebt gezien.’
Hira: ‘Ja, die heb ik gezien. Uit welk deel is het fragment?’
Manus: ’Dat weet ik niet uit mijn hoofd. Kijk maar, het is heel kort. Don’t try, do!’
Hira: ‘Ja dat kennen wij wel in het Japans. Yatte miru, proberen om te doen – Miru is zien. Eens kijken hoe het gaat.’
Manus: ‘En we hebben en bingo!’
Hira moet lachen.

Hira: ja maar eerst komt nog 5.4 Interessant.’

Manus: ‘Volgende Filmpje. Het is een fragment uit de film Captain Fantastic. Als je die nog niet hebt gezien, zou ik die zeker kijken. Daarin wordt duidelijk dat het woord interessant niets zegt. Het is niet specifiek. Kijk het maar, dan wordt het wel duidelijk. Ze noemen het in de film een verboden woord als ik het mij goed herinner. En er zal vast wel een vergelijkbaar woord zijn in het Japans. Lekker indirect. Je zegt iets, maar toch niets.’

Hira klikt op het filmpje.

Dochter1: Het is interessant.
Zoon1: Illegaal woord!
Son2: Papa!
Dochter2: Papa! Ze zei “interessant!”
Vader: ‘Interessant’ is een non-woord. Je weet dat je het nooit mag gebruiken.
Dochter1: Het is… verontrustend.
Vader: Meer specifiek.
Dochter1: Mag ik gewoon lezen?!
Vader: Nadat je ons uw analyse heeft gegeven.
Dochter 1: Er is een oude man die van dit meisje houdt.
Vader: Dat is het complot.
Dochter: Omdat het vanuit zijn perspectief is geschreven, begrijp je hem en sympathiseer je met hem. Dat is verbazingwekkend. Omdat hij in wezen een kindermisbruiker is. Maar het is ook een soort truc, omdat het zo verkeerd is. Hij is oud en hij verkracht haar eigenlijk. Dus ik krijg het gevoel dat ik hem haat en tegelijkertijd medelijden met hem heb.
Vader lacht: goed gedaan
Dochter rolt met haar ogen en gaat terug naar haar boek.
Zoon1: Wat betekent “verkrachting”?
Vader: Wanneer een persoon, meestal een man, een andere persoon, meestal een vrouw, dwingt tot geslachtsgemeenschap.
Zoon1: Wat is geslachtsgemeenschap?
Vader: Wanneer een man zijn penis in de vagina van een vrouw steekt.
Zoon1: Waarom zou een man zijn penis in de vagina van een vrouw steken?
Vader: ‘Omdat het hen allebei plezier geeft. En de combinatie van het sperma van een man en het eitje van een vrouw zorgt voor een baby en zet het menselijk ras voort.’
Zoon1: Maar dat is waar ze plast.
Vader: Plas komt niet uit de vagina, maar uit de urethra, die zich in de buitenste schaamlippen bevindt. Maar ja, over het algemeen plast ze daar.

Manus: ‘Ja stop maar. Het ging over het interessante stukje zeg maar. Hebben jullie iets vergelijkbaars in het Japans. Iets zeggen over iets, zonder echt iets te zeggen?’

Hira: ‘Ja dat kennen wij ook. Ja, zeker. Het woord dat wij gebruiken is Omoshiroi. Omoshiroi wordt vaak vertaald als “interessant,” “fascinerend”, maar het kan ook “grappig,” “aantrekkelijk,” of “leuk” betekenen. Het is een zeer veelzijdig woord. Net zoals “interessant” kan omoshiroi breed en niet-specifiek zijn. Als iemand bijvoorbeeld zegt: ‘Kono hon wa omoshiroi desu’, zegt hij: ‘dit boek is interessant’. Het zegt niets over waarom het boek interessant is: gaat het om het verhaal, de schrijfstijl, of iets anders.’

Manus: ‘Kijk, dat vindt ik interessant. Zo veel overeenkomsten in zulke verschillende talen en culturen.’ 

Hira: ‘5.3 Verkleinen
Manus: ‘Ja. Ik vind het niet echt een vervelende, maar als ik aan het werk was met het geven van trainingen lette ik er wel op. Want mensen maken hun woorden minder betekenis vol, minder krachtig. Vaak gebruikt men dan eventjes, of een beetje. Zullen we het even over cognitieve dissonantie hebben. En in het Nederlands kan achter woorden -(t)je plakken om iets te verkleinen. ‘We hebben een klein probleempje’.’
Hira: ‘Ook dat is heel herkenbaar. Chotto yatte miru. Ik probeer het even. Dit wordt heel veel gebruikt.’
Manus: ‘Oh dat is een mooie. Tee vliegen in één klap. Even en proberen. Die staat ook in de lijst toch?’

Hira: ‘5.2  Ja, maar.’

Manus: ’Ja maar, is NEE. Deze kent men in het Engels ook. Yes, but. Gebruik in plaats daarvan Ja, en of durf nee te zeggen als het voor jou nee is of nee voelt.’

Hira: ‘In plaats van direct “nee” te zeggen, kan een Japanner bijvoorbeeld zeggen: ‘Sō desu ne, demo’. Ja, dat klopt, maar… Een Japanse spreker zal niet letterlijk nee zeggen, maar iets als Chotto muzukashii desu ne. Dat is een beetje moeilijk, hè. Dat is indirect nee. En er zijn nog meer manier om dat te doen. Beleefd uitstel kan ook “nee” betekenen namelijk.

Manus: ‘Tja, het ligt voor de hand dat d Japanse taal veel van dit soort constructies kent.’

Hira: Nee, de volgende is Taal. 5.1 ’het verraderlijke woordje ‘is’” is de eerste

Manus: ‘Ja, maar.  Het is EIGENLIJK GEWOON beter als je probeert op te houden met het gebruik van deze woorden. Dit is veel cognitieve taal dissonantie in één zin. Het lastige is dat de volgende onderwerpen nauw verbonden zijn met de Nederlandse taal. Sommige gelden ze ook voor het Engels en Duits, maar ik heb het vermoeden dat het in het Japans heel anders is? Deze onderwerpen zijn dus ook vooral verbonden met het keelchakra. Helder communiceren en waarheid spreken.

Het verraderlijke woordje is. Ik ben niet blank – Mijn huid heeft een blanke kleur, en in de zomer een stuk bruiner. Ik ben geen vegetariër – Ik eet regelmatig maaltijden zonder vlees. Ik ben niet wat ik eet. Ik ben geen …Ik ben NIET, waar ik in geloof of wat ik weet, mijn beroep, dat is wat ik doe, Etc.. och zeggen mensen vaak, hij is blank, hij is een buschauffeur, hij is christelijk… Net als, iemand is niet slecht, maar hij doet iets slechts. Hoe werkt dat in de Japanse taal? Zegt men dan: ‘Hij is een kok of hij werkt als kok of zijn beroep is kok.’

Hira: ‘Het verschilt. Bij beroepen wel, maar bijvoorbeeld bij huidskleur niet. Dus wij zeggen wel, “hij is een dokter, maar niet hij is blank, maar zijn huid is wit. Wij zeggen ook niet dat iemand een slecht mens is. Dat is veel te direct. Dan gebruiken we een verzachtende term. Hij is een beetje raar of zoiets.’

Manus: ‘Ok. Ik ben benieuwd of je de andere dissonantie ook van kan aangeven of je ze in het Japans herkent. Wat is de volgende?’

Ondertussen moet ik even opletten, want ik moet afslaan. We zijn net voorbij Harderwijk. 

4.5 Veranderen is vervelend, dat willen mensen niet’

Manus: ’Iets dat mensen wordt aangepraat en velen maar al te gemakkelijk overnemen als het ze uitkomt. Ik hoor niemand klagen over de veranderingen als gevolg van de mobiel. Heb niemand gezien die dat echt vervelend vond en de oude telefoon met snoer weer heeft aangesloten.’

Hira: ‘In het Japans hebben wij juist een gezegde dat andersom is en veel wordt gebruikt. “Dat went wel, of daar wen je wel aan”. Precies het tegenovergestelde.’

Manus: ‘Ja dat is ook heel dwingend. Grappig. Hebben we nog meer dooddoeners?’

Hira: ‘Ja, helder. 4.4 Ik geloof in het goede van de mens
Manus: ‘Dat is toch vrij naïef. Het lijkt mij duidelijk dat mensen in staat zijn tot gruweldaden, dwangmatig liegen, bedriegen en nog veel meer. En de mens is in staat tot het meest prachtige en liefdevolle handelen. Dat is dus een weten en daar is geen geloof voor nodig.
Dan is vervolgens de vraag, benader ik iemand met een open vizier, met achterdocht of met het uitgangspunt dat iemand de beste liefdevolle intenties heeft.’
Hira: ‘Hoe doe jij dat dan? Ben jij achterdochtig?’
Manus: ‘Nee, ik ben veel te naïef geweest in het verleden. Maar, ik moet er nu voor waken, nu ik meer wakker ben, dat ik inderdaad niet mensen gelijk met achterdocht benader. Ik blijf het overigens lastig vinden. En jij?’
Hira: ‘Ik vertrouw mensen niet. Kan het alleenmaar meevallen. Haha.’
Manus: ‘Dat klopt. Toch ben je hier naartoe gekomen en mij in vertrouwen genomen met bijvoorbeeld je levensverhaal.’
Hira: Ja, dat klopt. Kan ik niet echt goed uitleggen, geloof ik. Mijn moeder was nogal overtuigend, denk ik. En ik vond dat het tijd was om een sprong te wagen. Ik had voor mijn gevoel niet zo veel te verliezen. Zullen we naar de volgende?

Hira: ‘4.3 Alsof het ergens ander beter is?’
Manus: ‘Wordt in Nederland wel gebruikt als mensen kritiek hebben op bijvoorbeeld het politieke systeem. Dat het niet heel democratisch is, te bureaucratisch of corrupt. In ieder geval willen mensen die het niet fijn vinden als er kritiek wordt geuit dan roepen: ‘Wat wil je dan. In een dictatuur wonen zoals, ….’ Dan noemen ze een lijstje landen die door het nieuws als bananenrepublieken worden afgeschilderd. Een typische dooddoener. Alsof je blij moet zijn als je beroofd bent, want je leeft nog en het had veel erger gekund. Natuurlijk wil niemand in een dictatuur leven. Dat is het punt niet. Lijkt me helder toch? Next?’

Log in with your credentials

Forgot your details?