Archive for category: [D]_dagboek

Terug naar de zon

De zon is mijn grootste vriend deze dagen…In Schiedam had ik altijd gemengde gevoelens als de zon weer zijn intrede deed…ik miste dan zo ontzettend een tuin, voelde me opgesloten binnen, wilde de tuindeuren open kunnen zetten, kinderen in en uit…Uiteraard relativeerde ik dat altijd, want wat had ik nou te klagen met zo’n mooi groot huis met dakterras notabene…

Nu, in ons kleine onderkomen, kan ik die deuren wel openzetten, speeltuintje voor de deur, vogeltjes en eekhoorntjes om ons heen, een prachtig natuurgebied om de hoek, werkelijk een verademing. Ik neem zo nu en dan een korte duik in het ijskoude meer, verfrissend, helend en uiteindelijk verwarmend…

Toch, als vakantie vieren voelt het hier zeker niet. Als ik een mail krijg van de school van de oudste waarin ze vermelden dat de oh zo sociale leerlingen geld in gaan zamelen voor Oekraine moet ik me beheersen om niet te reageren…ik heb inmiddels geleerd dat dat geen enkele zin heeft. Ben ik dan zo ontzettend asociaal, want het ‘goede doel’ steunen is toch zeer bewonderenswaardig? Tja, ik ga hier geen inhoudelijk betoog schrijven over de propaganda die ze nu weer over ons uitstorten en waar velen in mee gaan, ik ben geen kenner, ik kijk echter verder dan mijn neus lang is….wijzer geworden na een gecreëerde ‘gezondheidscrisis’… Mocht je dit lezen en denken dat ik nu wel heel extreem ben om überhaupt maar te denken dat ik pro Rusland zou zijn nodig ik je uit om eens een vraag te stellen…

Terug naar de zon…

Dat doe ik een aantal keer per dag…de ene keer gaat het makkelijker dan de andere keer. Steeds weer terugkeren naar het licht….Muziek helpt en lekker koken helpt en een stomme Zweedse puzzel maken helpt….samen op de bank ’s avonds mooie muziek luisteren en knuffelen met mijn geliefde helpt…

Wat geniet ik ook van mijn mooie kinderen die ook genieten van buiten zijn, stokken worden geslepen, speren geworpen, basketballen, pingpongen, spelletjes doen…

Het helpt me ook om zo nu en dan iets te lezen van andere mensen die zo realistisch kunnen aanschouwen en tegelijkertijd gestopt zijn met meedoen en genieten van de kleine dingen in het leven. Een hobbelige weg, vol kuilen en gaten, maar wel een bevrijdende weg. Zo volg ik Koert Krouwel op vriendenplek, hij woont in een caravan en schrijft elke dag een stukje. Hij is niet bang om soms zijn zwaarmoedigheid te tonen … rauw, gewoon zoals het voelt…het niet vergoelijken of bedekken…

Ik heb vorige week met R wat podcasts opgenomen, hij heeft mij geïnterviewd over het thema ‘opvoeden’ en ik heb hem geïnterviewd over het thema: ‘ontwaken’…geeft een fijn gevoel, iets met de wereld delen vanuit een bescheiden, liefdevol hart….

Taste…. smell… feel….

What is the best smell, you have ever smelled?
What is best touch you have ever felt.
What taste…..
Can be multiple.

A moment of pride?

A moment of bliss?

A moment gratitude?

A sense of being loved, appreciated?

What would you like your children to experience in their life?
In their own time and their own way?
Assume they live in harmony with one another, what would that look like?

 

Bericht aan de jongeren, een uitnodiging.

Inleiding voor Jonge mensen

Halle beste lezer, jongen of meisje. Mocht je jonger zijn dan 19 jaar en geboeid zijn door wat wij hier schrijven, graag samen of in ieder geval in overleg met je ouders verder lezen. Als je 19 of ouder bent wensen wij je veel egoïsme en vrijheid toe. Over dat Egoisme later meer. 

Wanneer kan je beter niet verder lezen? 

Als je net als veel oudere mensen wil blijven geloven in de zogenaamde ‘mainstream’ media, die zogenaamd de wetenschap volgt en volhoudt dat er in dit land een vrijheid van meningsuiting is en deze ook wordt beschermd. Als je overtuigt bent dat dit land geleid wordt door authentieke leiders die oprecht, integer en transparant handelen, en je wil dat blijven geloven, lees dan niet verder. 

Als je een unheimisch gevoel hebt bij de wereld, een gevoel en gedachte: ‘hier klopt iets niet, of, er klopt helemaal niets van.’ Lees dan gerust verder. 

Egoïsme

Vanwaar het Egoisme. Als je jong bent, laten we zeggen tussen de 19 en 29 jaar zit je in een levensfase waarin je heel egoïstisch mag zijn. ‘Hoezo mag dat? En van wie mag dat dan wel? Wie ben jij om dat te bepalen?’

Beantwoord voor jezelf de volgende vragen eens. 

Wie heeft de wereld gemaakt zoals deze nu in ieder geval op maatschappelijke gebied is ingericht en functioneert? Zijn dat de jongeren? Nee, het zijn de ouderen. Die zitten achter het stuur. De gepensioneerden later er en nu mensen van doorgaans 45 jaar of ouder. 

Opvallend is dat sommige mensen het liefst tot hun dood, tot op zeer hoge leeftijd mee willen blijven doen en moeite hebben met loslaten en te ‘genieten’ van hun laatste fase van meer rust en reflectie. 

Maar terug naar jullie, de jongeren. 

Je bent opgegroeid en dagelijks als je wakker wordt tref je een wereld aan waar jij niet veel aan kan veranderen. De manier waarop het er allemaal aan toegaat is een gegeven en niet jouw toedoen. 

Dat betekent dus ook dat je je cirkel van betrokkenheid mag verkleinen. Of beter gezegd, het is gezond, beter voor jezelf om deze te verkleinen, want de invloed die je hebt is beperkt. Jullie tijd komt nog als je zelf op oudere leeftijd bent. (Covey – Cirkel van invloed en cirkel van betrokkenheid)

Fasen van het leven

Het leven heeft verschillende fasen en deze fase waar jullie in zitten is er 1 van investeren in jezelf. En ja er zijn beperkingen. En alhoewel wij zelf veel vrijer waren als jullie anno 2022, zijn er genoeg jongeren van jullie leeftijd die bijvoorbeeld in armere landen de weelde waarin wij opgroeien nooit gekend hebben en in tijden van oorlog, zoals hier in de jaren 40 was men ook op een andere manier beperkt in het doen en laten. 

Investeren in jezelf

Het is dus wijs om zoveel mogelijk je omgeving, de wereld te laten voor wat deze is, en een manie rte vinden om in jezelf te investeren. Dat kan op alle niveaus, op het fysieke, het emotionele, het mentale en spirituele. 

Maak je niet te druk over wat er allemaal niet kan, maar richt je op wat wel kan. Realiseer je goed, dat de hoeveelheid informatie en kennis die je tot je kan nemen, o.a. via YouTube exponentieel veel groter is dan alle generaties voor jullie tot hun beschikking hadden. 

Realiseer je ook, dat de meeste mensen het moeilijk vinden om voldoende zelfdiscipline op te brengen om aan iets te beginnen en dat vol te houden, dus ga je in jezelf investeren, door je in onderwerpen te verdiepen of een vaardigheid te leren of dat nu mediteren, yoga, schilderen, muziek maken, koken, …. Noemt het maar op. Zoek een maaktje of een groepje waar je dat mee samen doet, daarmee maak je de kans groter dat je het volhoudt. 

Observeren

En wat betreft de wereld. Observeer, kijk, en laat aan je voorbij gaan.

Wat vind je hier?

Alles wat wij hier op de site zetten is zo veel mogelijk verbonden met uitingen van andere mensen. Je zal niet veel originele ideeën terugvinden, want de meeste dingen zijn al wel een keer gezegd en geuit op papier of via een ander medium. 

Er zijn ook andere visies en meningen, dat klopt. Daar hoef je niet ver voor te zoeken, die vind je als je de televisie aan zet. Ons advies is, als je daar geregeld naar kijkt, om die eens uit te zetten en uit te laten. Let wel, zelfs de koning mocht in zijn jeugd geen televisie kijken. Denk maar een goed na, waarom dat is. 

Wat te doen?

Naast het leze van de content van de website en links naar filmpjes adviseren wij je het volgende te doen. 

Vast kort een aantal praktische tips:

  1. Zorg dat je minstens 4 van de 7 dagen zelf kookt met verse ingrediënten. Zelf een pizza opwarmen valt daar niet onder. 
  2. Zorg dat je geregeld buiten komt, vooral als de zon schijnt. 
  3. Mocht je je niet lekker voelen in de zin van somber, begin dan met in ieder geval  met drie dagen achter elkaar voor 22.00 uur naar bed te gaan. De slaap tussen 22.00 uur en 02:00 uur is het belangrijkste. (Aldus een zeer inspirerend Ayurvedische arts die ons ooit heeft behandeld)
  4. Zorg dat je een fijn schrift/dagboek hebt en een lekkere pen om mee te schrijven. Nog nooit iemand ontmoet die spijt heeft dat hij/zij een dagboek had bijgehouden. Je kan dit overigens ook op de computer doen, want dat maakt later het terugzoeken vele malen makkelijker. 

Wij zullen geregeld een aantal ‘opdrachten’ op de site zetten. Deze opdrachten doe je voor jezelf en hebben wij zelf ook gedaan. Het is onze ervaring dat veel meer mensen die dit gedaan hebben hier geen spijt van hebben gehad of hebben. 

1 van de eerste opdrachten is het schrijven van je eigen levensverhaal, aan de hand van een aantal vragen, en het doen van een interview van je vader en moeder. (Als je grootouders nog leven raden wij je ook aan deze te interviewen) Deze gesprekken, aan de hand van een lijst vragen die wij als voorstel je zullen geven ontstaat hoe dan ook een meer diepgaand en bijzonder gesprek, weg van het oppervlakkige, het alledaagse. Let op, de vragen zijn optioneel en niet allemaal even relevant. 

Mocht je vragen of opmerkingen hebben, mail ons dan naar mariska@rambelje.life. Mocht je geen antwoord krijgen dan is de mail waarschijnlijk niet aangekomen. 

Onder berichten kan je ook vragen en opmerkingen plaatsen, Je hoeft geen naam of andere gegevens achter te laten. 

Wij dank je voor je aandacht en wensen je al het goede, waar je ook bent. 

Yoga voor ‘wappies’ ;-)

Gisteravond ben ik sinds lange tijd weer gaan verbinden met een groepje ‘gelijkgestemden’…(in mijn hoofd maak ik er ‘wappie-yoga’ van) maar ‘gelijkgestemd’ klinkt wat vriendelijker. Ik vind het ook wel een mooie term, vooral het woord ‘gestemd’…ergens zit je op een zelfde zender, een zelfde frequentie….je ontvangt hetzelfde ‘radio’ kanaal….dat wil niet zeggen dat je elk item op dat radio kanaal even leuk vind of het overal over eens bent. Je ontvangt wel dezelfde informatie en daar gaat een ieder uiteindelijk voor zichzelf mee aan de slag, wat resoneert er wel en wat niet, waar ligt je focus…ik merk in elk geval een grote gemene deler en dat is dat niemand meer dezelfde persoon is qua denken, voelen, handelen, leven als 2 jaar terug. Een consequentie is dat een ieder los heeft moeten laten, ideeën, overtuigingen over de wereld, over jezelf, vrienden, relaties zoals ze waren binnen familie etc. 

Voor de meesten is er inmiddels veel voor in de plaats gekomen. Nieuwe mensen, verbindingen, hobby’s, werkzaamheden. 

Mijn leven, zoals het nu is, voelt nog vrij klein. Het is vooral het gezinsleven, zonder vaste woning, zonder inkomen. 

Inspiratie

Gisteravond vroeg iemand mij: ‘wat houdt jou geïnspireerd? Mooie, oprechte vraag.

Daar kan ik op verschillende niveau’s antwoord op geven.

Ik kan alleen maar vanuit het hier en nu ‘spreken’… Ik ervaar momenteel volledig hoe het is om los te laten. Om los te staan van familie, los van vroegere vrienden en kennissen. Ik ervaar daarin een bepaalde mate van berusting. Het is daarmee niet een uitgemaakte zaak… maar een, voor mij toxisch deel, heeft zich losgeweekt en vervolgens losgelaten. 

Dat de ander dat wellicht als onaardig, te fel, te oordelend en ondankbaar ervaart…dat zal. 

Mijn neiging was vaak om weer wat terug te krabbelen, te verzachten, de harmonie weer op te zoeken, meegaand te zijn, te vergoelijken. Daar ben ik mee gestopt. En waar ik daar eerder veel stress van had, voel ik nu rust en ruimte. 

Wat een bevrijding. Werkelijk mijn hart (in verbinding met mijn hoofd) te laten spreken ongeacht de reactie van de ander. Niet om iemand bewust pijn te doen, maar om mijn waarheid te uiten en mezelf te bevrijden van oude patronen. 

En nog even wat scherpte

Ik hoor veel mensen noemen dat ze de term ‘wakker en slapend’ zo moeilijk vinden, zo polariserend. Zo arrogant om te denken dat je het beter weet en ach, de ander kan daar blijkbaar nog niet bij. Dat zou denigrerend zijn en zo voelt het voor mensen ook. ‘Jij denkt het beter te weten, ieder mag zijn eigen waarheid hebben’….

Zeggen we dat ook als blijkt dat een pedofiel een kind misbruikt? Als blijkt dat honderden kinderen zijn misbruikt door een priester? Als blijkt dat er mensen in kampen zaten en vergast werden? Is het dan ook denigrerend om te zeggen, ‘je bent onder hypnose, je slaapt, open je ogen en vind er wat van, spreek je uit’, als iemand roept dat dat niet waar is en dat hij zijn eigen waarheid mag hebben en de ander niet zo moet oordelen? 

Natuurlijk heeft ieder zijn eigen pad, zijn eigen karma uit te werken, zijn eigen lessen te leren. Daar hoort dan blijkbaar ook bij dat iemand als ik in je vriendengroep of familie zit en zo nu en dan iets trigger, forceer, heel irritant en vervelend en onaardig….ik was zo gezellig vroeger en nu ben ik zo bozig…De scherpte heb ik altijd al wel gehad, alleen hield ik dat vaak voor mezelf, omdat dat niet ontvangen kon worden. Dat kan het vaak nog steeds niet, maar ik ben in elk geval eerlijk naar mezelf.

Dat scherpe voelde ik niet gisteravond. Dat heeft niet alleen te maken met het feit dat er grote overkomsten zijn in manier van denken en ervaren, maar vooral dat mensen eerlijk durven vertellen dat ze weleens een hele dag bozig zijn, huilen, het niet meer weten. Ik voel herkenning en mededogen. Een gedeeld gevoel van onrecht, blikveld durven verruimen….

Dat inspireert me. Echtheid, authenticiteit, oprechtheid en de zoektocht daarin van mezelf en de ander…dat wilde ik delen …

Wat wil ik gaan doen?

Wat wil je gaan doen M? Waar wil jij je energie in stoppen? Wat heeft de wereld nodig en wat kan jij bijdragen? Waar gaat je hart naar uit?

Voor sommigen heerlijke vragen, die komen met een mooi, inspirerend verhaal op de proppen. Bij mij komt er (op dit moment van schrijven) verdriet, eenzaamheid…niet weten….

Dus ik ga schrijven om te kijken of ik tot iets kan komen. 

Ontwaken

Vandaag heb ik een aantal documentaires gekeken, over reïncarnatie/regressie therapie, over de invloed en verborgen (subliminale) boodschappen via de televisie, over symbolen van het occulte en een klein stukje over orgaan handel, gedwongen abortussen in China, depopulatie… Zware kost met verschillende onderwerpen en een gemene deler, namelijk hoe we als mensheid bewust worden klein gehouden om maar niet onze potentie te leven, niet of moeilijk komen tot een bepaalde mate van zelfbewustzijn. We worden bewust gemanipuleerd en gebrainwasht. 

Gek genoeg geeft het me ook energie om dergelijke video’s te zien. Ik voel hoe het mijn denken uitrekt. Het lukt me steeds beter om vastgezette ideeën los te laten, zo kom ik steeds een stapje verder. Het ‘beest in de bek kijken’, maakt dat ik het grotere plaatje beter kan vatten en weer meer herken. Het maakt echter ook dat ik nog meer los kom te staan van familie en vrienden.

Familiesysteem

Er zijn momenten dat een moedeloosheid me overvalt. Vooral als ik besef hoe groot het allemaal is, hoe geraffineerd, hoe het onze kinderen al van zo jong beïnvloed en hoe ook ik te maken heb met een familiesysteem met veel trauma’s. Ik heb al heel wat systemisch werk gedaan, heel wat doorvoelt, aangekeken, losgelaten, losgetrild, geademd…

Ik besef meer en meer hoe mijn keuzes en gedragingen in het leven sterk beïnvloed zijn door onverwerkte, vastgezette ‘trauma’s in het systeem. Datgene waarover men niet sprak en spreekt. Het is niet allemaal alleen maar negatief en problematisch, zodra er bewustzijn, begrip en openheid komt op de blokkades komt er ook veel energie vrij om je afkomst te eren, mooie tradities over te nemen, de familie recepten te koken en door te geven aan onze kinderen. Ik schrijf hier meer over in: https://www.rambelje.life/verslag/ 

Wat zie ik mezelf doen?

Er waren momenten dat ik beelden voor me zag van ouders met hun kinderen en mijn helende handen. Dat doet me terugdenken aan mijn kindertijd, eens in de zoveel tijd had ik een beeld in mijn hoofd waarin mijn handen heel groot aanvoelden, maar het waren flitsen en ik kon het nooit vasthouden. Vorige week lukte het me om het wel vast te houden en nu kan ik het ‘oproepen’ in gedachten als ik eraan denk. Mijn handen willen helen, middels reiki, voeding, masseren…

Nou is mijn neiging om het heel klein te houden in mijn dromen, dus ik ga mezelf uitdagen het wat groter te maken. 

Naast heling middels handen wil ik ook scherpte aanbrengen. Voor mij is het en en. Er moeten nogal wat dingen veranderen in de ‘gezondheidszorg’. Een andere manier van denken, handelen…Daar wil ik aan bijdragen. Met name voor kinderen/gezinnen en jongeren. Samenwerken met andere ‘hulpverleners’ die openstaan voor verandering, met een open vizier.

Nou hoor ik in mijn hoofd al een stemmetje, ok….het mag nog wel concreter….

Concreet

  • 2 dagen in de week zelf mensen/kinderen/jongeren ontvangen, ondersteunen in hun helingsproces middels reiki, tarot, gesprek, contact…
  • 2 dagen in de week werken in een gezondheidscentrum (ziekenhuis) en daar de boel vernieuwen, eren wat goed gaat en veranderen wat niet goed gaat, nutteloos is of averechts werkt. Samen met een team mensen…
  • zorgen dat er gezonde voeding komt, 
  • invloeden vanuit yoga, trilling en geluid, geur, massage…in combinatie met de medische zorg die er al is. 
  • Mijn hart gaat nog steeds uit naar het werken in een ziekenhuis, om van daaruit te zorgen dat mensen aan de slag gaan met hun niet of slecht werkende organen ipv orgaandonatie. 
  • Dat er aandacht komt voor het metafysische, 
  • samenwerken met mensen die daarin kunnen bijdragen. Systeemtherapeuten, reïncarnatie therapeuten, yoga docenten, maar ook koude trainers, ademtherapeuten, masseurs….
  • Bijeenkomsten organiseren waarin mensen ervaringen kunnen delen, waar een inspirerend persoon zijn of haar boodschap kan overbrengen, waar er plek is voor gezinnen die vastlopen die werkelijk willen kijken naar destructieve structuren. 
  • Een mooie helende plek waar mensen kunnen opladen, leren om het weer door te kunnen geven en te leven. 
  • Ik zou een spil willen zijn in het geheel, mensen met de juiste mensen in contact brengen.
  • Bijeenkomsten mbt opvoeding wil ik zelf geven
  • Mensen uit de ‘reguliere zorg’ hebben ook aandacht nodig bij hun proces, iedereen heeft zijn eigen bijdrage, eigen talent ik zou met mensen uit de zorg regelmatig in gesprek willen. Zorgen dat mensen optimaal kunnen functioneren, gezien worden, mogen ontdekken. 

Ik moet zeggen, als ik dit zo typ dan is er geen verdriet en eenzaamheid meer. Ik merk dat ik enthousiast ben en er poppen steeds meer dingen in mijn hoofd op. Sommige dingen benader ik waarschijnlijk nog steeds teveel in ‘3d’… toch helpt het me al om verder en groter te durven kijken. 

Zo benieuwd wat er bij jou naar boven komt als je begint te schrijven/typen…

‘Boosheid is gestolde daadkracht’

Dit zei R tegen mij eerder in een gesprek. Ik voel me momenteel boos op iemand en dat heb ik ook geuit aan die persoon, het wordt echter moeilijk ontvangen, er komt geen reactie terug. Dus ik ben aan het stoeien, ik uit mijn gevoelens eerlijk, oprecht, wat kan ik nog meer doen? Ik doe dit juist, omdat ik een sterkere verbinding wil en ik ook de potentie zie. De ander gaat confrontaties uit de weg, reageert niet inhoudelijk en lijkt het oppervlakkig te willen houden. Ik  verlang naar meer…meer openheid, echtheid, naar de verbinding die er in mijn beleving ooit wel was, ook al is dat soms ongemakkelijk of confronterend. Stilte of de schijn ophouden dat alles ok is voelt pijnlijker. Voelt als aanmodderen, als iets uit de weg gaan, elkaar daarin gevangen houden. Eerdere gesprekken verliepen voor mijn gevoel moeizaam, niet to the point en liet me met een onbevredigend gevoel achter. 

Hoe doorbreek ik deze cirkel? Wat kan ik van de ander verwachten? Hoe zorg ik voor mezelf in deze, want ik ga van boosheid, moed verzamelen om met mijn hart op de tong te spreken en/of schrijven, hoop op een oprechte inhoudelijke reactie, teleurstelling dat deze uitblijft, naar onmacht, verdriet en een gevoel van schuld. Ik ben degene die ‘moeilijk doet’. 

Ik heb het al eerder verwoord, boosheid lijkt zo’n taboe te zijn in de wereld van nu. Bang om boosheid ongecontroleerd te laten razen en anderen daar pijn mee te doen. Er komen snel overtuigingen, ‘ik mag de ander geen pijn doen, het zal wel aan mij liggen, boos zijn is zo negatief, ik mag niet oordelen.’ Ik ervaar nu de andere kant, de schade die ingehouden boosheid aanricht. Voor beide partijen. Boosheid inslikken en ervan wegblijven, doen alsof alles goed is, maakt dat een relatie stagneert. Tenminste zo ervaar ik het. Nu ik me wel uitspreek ben ik sowieso de kwade piet. Ik laat me in de kaarten kijken en de ander kan de gebeten hond zijn. Mensen eromheen zullen snel geneigd zijn te ‘kiezen’ voor deze hond. Ik ben tenslotte degene die kritisch is en de goede orde verstoord. 

Levensvragen

Het is een proces dat al veel langer aan de gang is. Vanaf 2012 voelde ik een andere energie in mijn leven, de reis naar binnen begint…Met behulp van plantmedicijnen, nieuwe ontmoetingen, nieuwe ervaringen begint er een besef te komen van wie ik eigenlijk ben. Wie ben ik zonder alle etiketten die ik op mezelf geplakt heb? Wie ben ik zonder de belangrijke baan, het mooie grote huis, de overtuigingen en systemische ballast? Wat komt mijn ziel hier doen, specifiek in dit lichaam in deze tijd op aarde? 

Stoppen met…

Dat nu 10 jaar later alles letterlijk moest wegvallen had ik toen nog niet kunnen bedenken. Het is all the way, met de billen bloot. Nu zie ik dat het allemaal voorbereiding was voor deze tijd. Ik werd klaargestoomd, dat is een proces waarin ik zelf keuzes in heb gemaakt, voor de buitenwereld waarschijnlijk vrij drastische keuzes. 

  • Stoppen met het bezielde werk wat ik deed, omdat het systeem waarin het gebeurde niet meer klopte voor mij.
  • Stoppen met ‘sociale verplichtingen’, die voortkwamen uit een bepaalde vanzelfsprekendheid, maar me geen vreugde meer schonk.
  • Stoppen met het vieren van verjaardagen en feestdagen op een manier die niet meer paste.
  • Stoppen met teveel drinken, teveel shoppen, teveel bezig zijn met uiterlijkheden om de leegte maar niet te voelen.
  • Stoppen met bevestiging willen van buiten en daar mijn best voor doen.

Hoe abnormaal was normaal?

Afgelopen 2 jaar hebben me doen inzien hoe abnormaal normaal was. Eerder was ik dan misschien wat drastisch met keuzes of deed ik ‘alternatieve’ dingen, maar leefde ik voornamelijk in 2 werelden, 1 ‘echte’ wereld en 1 meer ‘spirituele wereld’. 

Het switchen stagneerde tijdens de ‘pandemie’, toen ik om me heen keek en zag hoe de wereld in brand stond en de meesten mensen om me heen nog steeds door bleven gaan…nu denk je misschien, nou nou, dat valt wel mee hoor, ik ben echt wel veranderd en heb ook niet stilgezeten, ook ik heb dingen geleerd, ontwikkeld en ben gegroeid. Je doet alsof jij alles zo goed weet. 

Alles wat je in het donker houdt gaat rotten, gaat stinken.

Nee, ik weet ook niet alles en ik doe soms onhandige dingen en ben soms onaardig en niet tactisch, al die andere jaren van mijn leven was ik inderdaad makkelijker om mee om te gaan, vrolijk, meegaand, altijd een luisterend oor en gezellig….Ik wil nog steeds verbinding, maar dan eerst de bagger eruit, eerst een oprecht, eerlijk gesprek.

Waar is de daadkracht? Het lef om te stoppen met meedoen aan regeltjes, wanneer stop je met het dragen van een vod om je mond en neus? Wanneer spreek je je uit naar je baas? Collega’s? Familieleden? 

Is het zo gek dat ik boosheid voel? Onmacht? Verbazing, Verdriet? Is het zo erg dat ik een oordeel heb? 

Is het not done om kritisch te zijn op iemand zijn gedrag, om iemand te triggeren, om iemand boos te maken, zodat die boosheid er eens uitkomt…zodat het de relatie opschoont en er echtheid komt?

Diepgang

Tijdens een training of retraite heb ik ervaren dat er vaak snel diepgang is in het contact met andere mensen. Je vertelt nog onbekenden vaak hele persoonlijke dingen en het koetjes en kalfjes verhaal wordt overgeslagen. Voor mij voelde dat als een warm bad. Waarom lijkt dat moeilijker te zijn met familie en/of vrienden? Is het dan zo abnormaal om gesprekken te voeren over je angsten, verlangens, dromen, verslavingen, boosheid, verdriet? Over seks, over wat je fijn vind en juist niet? 

Onvoorwaardelijke liefde

De roep om verbinding is sterk vanuit de inmiddels parallelle samenleving. Onvoorwaardelijk lief hebben, niet in boosheid blijven hangen, dan gaat de trilling omlaag…Een nieuwe wereld scheppen, of je nu wel of niet geprikt bent, elkaar omarmen, geen rancune anders ben je ‘niet vrij’.  Ieder zijn proces en zijn tijd. 

Voorwaardelijke liefde

Vrijheid is voor mij dat alle emoties er mogen zijn, dat ook de negatief gelabelde emoties vrijgelaten mogen worden. Niet om in te blijven hangen, wroeten of zwelgen, maar om te laten uitrazen, zodat er weer ruimte ontstaat, nieuwe ruimte, voor zachtheid, compassie, en mededogen. Daar is lef voor nodig, daar is tijdsinvestering voor nodig, want er zitten vele laagjes in emoties. Misschien moet je elkaar wel 10 keer bellen of zien op een dag…nieuwe inzichten delen, oude emoties die zich hebben opgehoopt ventileren. Niet om de ander pijn te doen of naar beneden te halen, maar om op te schonen met veel respect voor de ander zijn reis en zijn proces. 

 Ik heb gemerkt afgelopen dagen dat mijn boosheid inmiddels gezakt is, ik heb rust gevonden in de ongemakkelijke stilte. Het schrijven zorgt ervoor dat ik er van een afstandje naar kan kijken. De gesprekken met R hierover helpen me het grotere plaatje te zien. Ik heb geventileerd en het is aan de ander of het ontvangen kan worden. Hierin zitten keuzes en keuzes hebben nou eenmaal consequenties. 

https:// youtu.be/ kL3s2xNUSrs

Het morfogenetisch veld van geld…. en meer.

Let’s say [you] were running a spice trading operation from a country in the west. The spices have great value, not only because of their taste, but also because of their healing properties. For years ships have gone to the east and have been buying cinnamon, pepper, vanilla, nutmeg and many other spices in return for money, in the form of silver coins.

Is that something that someone can keep doing endlessly?
What will the problem become and how to solve it?

This is one of the main reasons why Satish Kumar laughs at high end business schools that do teach economy, but no ecology.
In nature, of which we are part of (as inter-beings, not as superior beings. If you think humans are superior to nature or some humans are superior to others, then you better stop reading. This will not fit your limited paradigm)

So the spices will grow each year, but is there an endless supply of silver to pay for it? The answer is no. If the country, the people growing the spices does not use the money, the coins to buy back goods from the people being the spices, if there is no trade balance, at some point there will be a problem arising. A shortage on one side.

Hence, why trading soon changed into colonialism and why in case of oil dollars one needed to get off the gold standard.

Do you know what the gold standard is and what a fiat currency is? If not, it’s near to impossible to understand what situation [we] are in globally and why people are presenting [us] with a reset.

Another aspect of this, is that since the fiat currency, it is possible to just print more money. Is that without consequences?
We are currently witnessing a period of inflation. Maybe that has something to do with it?
Imagine playing a game of Monopoly. What happens when one of the players walks to his car where he has two more games lying on in the back. Het opens the boxes and take out all the money and brings it back to the table where [you] are playing. In an instant the amount of fake money has grown threefold.

What will happen to the prices of the streets, etc.?
Will the other player appreciate that?
What has happened to the money they were holding?
Has it become more or less valuable, or did nothing change?

So what happens to pension money / savings when more money is being printed?

Gorter te gortig

In het begin van het interview, dat maar voor een klein deel op YouTube staat en verder gekeken kan worden op odyssee of op de website van www.eenoorlogreedsverloren.nl, zegt de arts dr. R. Gorter dat hij bepaalde informatie niet kan terugvinden op het internet. Het is een opmerking die eenbelletje deee rinkelen, want ik hoor deze niet zo vaak. Wel dat er veel wordt gecensureerd. Volgens de ‘autoriteit’ allemaal mis informatie natuurlijk, maar daar gaat het hier niet over. Ik ben daar zelf ook al eens tegenaan gelopen. Ik heb lang getwijfeld of ik niet met bepaalde informatie t.a.v. o.a. pensioenen en een bepaalde crisis een keer naar buiten zou moeten komen. Het zou al snel in de categorie klokkenluider’ vallen, en tja, daar heeft iedereen een hekel aan zo lijkt het. De autoriteit, de sector, de media, de politiek, en zelfs de gewone man zit er allemaal niet op te wachten. Die willen graag in een niet doorgeprikte illusie blijven leven. In ieder geval de mensen in mijn eigen omgeving, waar ik het onderwerp wel al eens mee heb willen aansnijden.

Ik twijfelde, en had ook nog niet besloten, maar had al wel besloten een te kijken in hoeverre het mogelijk was het verhaal voor een leek op te schrijven en te onderbouwen en vergezellen van informatie, artikelen, interview, data uit jaarverslagen etc. …. Ik weet nog van een aantal jaar geleden dat bepaalde aspecten, die veelzeggend zijn, die het een en ander aantonen uitgebreid in de reguliere media aan bod zijn gekomen. Ik kon er niets meer van terug vinden. Er zijn mensen die blijkbaar goed met de kam door het internet gaan en grote hoeveelheden informatie lijken te wissen, verbergen, ….. geen idee hoe men het doet.

Vanaf dat moment ben ik vaker mijn eigen informatie op gaan schrijven in een dagboek. Daarnaast verhalen die ik digitaal had gaan uitprinten en op verschillende plekken gaan verspreiden.

Dus mocht je waardevolle informatie hebben, waarvan je het gevoel hebt dat het belangrijk is dat het niet verloren gaat, zorg dat het in vaste vorm ergens bewaard blijft. Liefst op meerdere plaatsen.

Zorg zonder voorzorg: in gesprek met dr. Robert Gorter over de coronastrategie | #3.73

Nog een observatie. Ik vind de uitleg over hoe een vaccin vroeger werd getest etc…. een hele goede. Wat mij wel verbaast is dat deze analyse pas nu wordt gegeven. Waarom niet voordat men is gaan prikken? Er is niet veel van de kennis die wordt gegeven nieuw, van het afgelopen jaar. Behalve misschien dat verzekeringsmaatschappijen nu bij schade door bijwerkingen niet uitbetalen. Zou dit niet basiskennis moeten worden geacht van elke arts. Het lijkt er op dat artsen, dokters, ‘medici’ zich niet uitlaten uit angst voor verlies van licentie. Met wat er de afgelopen maanden naar buiten komt, kan men wel een licentie hebben, maar wie gaat er nog naar een arts die in de afgelopen maanden zijn of haar mond heeft gehouden? Of komt de propaganda machine met een narratief waarin deze groep wordt vrijgepleit, het ook niet had kunnen weten, …. bevel is bevel…. zouden [we] toch van geleerd hebben? Alhoewel de scholen ook blijken ook graag te gehoorzamen zonder kritische vragen te stellen. Regenboogvlaggetjes op te hangen en vrij makkelijk af te stappen van het mensbeeld dat uitgaat van een man met een piemel en een vrouw met een vagina. Voor sommige mensen, ouders nog steeds een ontluisterend fenomeen om te aanschouwen.

 

mva_r

Benieuwd naar weer een originele reactie …. van een anonieme lurker met verzonnen email adres en originele verzonnen naam.

Vrachtwagens vertrekken uit Emmen

Vandaag naar Emmen om aanwezig te zijn bij het vertrek van een groep vrachtwagens die geïnspireerd op de beweging in Canada en de groep Truckers die nu in Ottawa zijn gearriveerd, ook in Nederland zich verzamelen en onderweg zijn naar Den Haag. Voor vrijheid. Geen behoefte hebben aan een samenleving waar je moet bewijzen dat je je prikkie hebt gehaald, alvorens je ergens mag werken, eten, boodschappen doen en mogelijk meer….

 

Er werden heel geheel gratis stickers uitgedeeld. NOS = Fakenieuws.

Dus voor de zuurpruimen die reacties achterlaten, op zoek naar zelf verzonnen dingen. Zet de NOS aan zou ik zeggen. Veel verzonnen nieuws. Men rapporteert over een ongeluk, waar geen vrachtwagen bij betrokken was. Duidelijk te zien op beelden, die op het internet te zien zijn, van iemand die er toevallig reed en het botsinkje gefilmd heeft.

‼️BELANGRIJK‼️

Beste convoy members,

Allereerst, wat zijn wij trots op jullie die op zijn komen dagen om te vechten voor onze vrijheid. Het is goed dat we elkaar even hebben gezien. We zijn bij elkaar gekomen om dit wanbeleid en mandaten aan de kaak te stellen die onze (R)overheid ons oplegt.

Natuurlijk zaten er tijdens het convoy wat ‘ontwikkelpuntjes’ in. We moeten wel beseffen dat er veel mensen bij zaten die (nog) niet of nauwelijks ervaring hiermee hebben (vandaar dit proefrondje).
Van vandaag nemen we de foutjes mee naar de volgende #ConvoyVoorVrijheid.

Alle suggesties voor een beter Convoy wordt aandachtig gelezen en positieve kritiek is zeer welkom. Met deze feedback gaan we er met zijn allen op vooruit. Het is goed om te weten dat er geen organisatie is en dat we dit allemaal op eigen titel doen! Wij kunnen alleen achter de schermen het in goed banen proberen te leiden.

In de tussentijd zijn we druk bezig met de Convoy die nationaal gaat plaatsvinden. Heel de Europese Unie doet hieraan mee. Zij gaan of naar hun hoofdstad of naar de plek waar hun regering zit. Wij gaan met z’n alle naar Den Haag! (Grote kans dat dit 7 februari wordt)

Even de aandacht hiervoor…

Wij willen de leden erop attenderen dat deze groep alleen beschikbaar wordt gesteld voor de convoy!

Alles wat niet met de convoy te maken heeft wordt dan ook verwijdert. Laten we het met z’n alle in de groepen neutraal houden. Voor andere zaken bestaan er andere Telegram groepen om andere onderwerpen te bespreken. Hiervoor hebben wij een discussiegroep.

Deze convoy is voor iedereen: gevaxt of niet gevaxt, mondkapjes- en niet mondkapjes dragers. We hebben met zijn allen een doel en dat is weg met deze overheid en hun mandaten!

Dus stop met bepaalde opmerking, filmpjes en convoy members in hokjes te plaatsen. Hier hebben we het over de convoy en niks anders! Hoe het in de groepen gaat hebben jullie dus zelf in de hand.

Wij vragen jullie om geduldig te blijven. Alles moet tot de puntjes goed gaan verlopen om het tot een succes te maken. Dit kunnen wij immers maar een keer goed doen.

In de tussentijd kunnen jullie lekker kletsen in de groep over de convoy. Graag nog even geduld voor de aankomende data voor het convoy!

Word lid van het Convoy Nederland nieuws kanaal:
https://t.me/ConvoyNederland

Doe ook mee en sluit je aan bij jouw provincie:
https://t.me/ConvoyNederland/6

@ConvoyNederland
*Disclaimer
– Wij distantiëren ons altijd van elke vorm van geweld en roepen het ook niet op.
– Wij zijn niet verantwoordelijk voor pagina’s van externe organisaties waarnaar verwezen wordt of enige uitspraken in worden gedaan.
– Wij zijn niet verantwoordelijk voor latere gevolgen. Ieder gaat voor zich en stemt hier ook in mee op het moment dat er wordt deelgenomen.
– Wij hebben geen donatieactie gaande, dus trap hier niet in.
– Wij zijn geen organisatie.

schijn-heiligheid

Ik heb een tijdje niks geschreven…het was stil in mij…alsof ik de wereld gadesla vanachter een sluier, alsof ik er niet werkelijk aan deelneem. Het voelt soms net zo grijs als dat het al weken buiten is, al zo lang geen zon op mijn gezicht. 

Vandaag werd weer eens pijnlijk duidelijk wat mensen belangrijk vinden in het leven. Rijendik voor de teststraten, want men mag weer consumeren en vermaakt worden. Dat mensen zonder spuitje als paria’s niet mee mogen doen is geeneens een discussie. 

Toen ik met de kinderen naar de nieuwe basisschool ging om kennis te maken moest ik bij binnenkomst en tijdens de rondleiding een kapje op (ik krijg het woord amper getypt zo’n walging voel ik bij dat ding)…mijn 11 jarige trouwens ook…later, na de eerste schooldag, hoorde ik van haar dat ze het ding niet meer op heeft gehad, niemand trouwens, het was dus pure schijn. Ik ben blij toe hoor, maar waarom dan zo schijn-heilig? 

Na een paar dagen op school moest de jongste in quarantaine, waarom? Omdat er ouders zijn die hun kind braaf 2 keer per week testen met een niet werkende test….omdat basisschool directeuren deze testen uitdelen in de klas. ’mama, ben ik nou de enige die niet naar school mag voor 10 dagen’? Waarschijnlijk wel schat, in elk geval 1 van de weinigen…Toch wel onhandig al die klassen thuis, weet je wat, we versoepelen weer en dan kan ze toch wel naar school…nu opeens wel? Maar ze was toch zo’n groot gevaar voor de rest? 

‘Ja, ze maken er inderdaad een zooitje van, maar volgens mij is het binnenkort voorbij’… Tja, zullen we alles dan maar gewoon vergeten en weer normaal mee gaan doen? Huisje, boompje, beestje, prikje?

Ik geloof dat mijn eetlust vergaan is, mijn zin om naar een pretpark te gaan of naar de kroeg is ook verdampt…Ik kan het geloof ik niet meer opbrengen om te doen alsof alles normaal is. 

Dit is geen stukje tekst met een positieve twist, want vandaag voel ik vooral walging voor alle mensen zonder ruggengraat, zonder moraal, zonder ethisch besef, zogenaamd schijn-heilig….Zogenaamd stoere kerels vol met tatoes die met hun kapje onder hun kin lopen, zodat ze hem zo voor hun bakkes kunnen schuiven als het moet. 

Wat leren we onze kinderen….? We doen braaf de kapjes op als er andere mensen in de school lopen, maar eigenlijk vinden we het ook onzin hoor, maarja we volgen de regels van de overheid…

Dus ook al ben je het ergens niet mee eens, doe het toch maar wel, het geeft anders zo’n gedoe. Want samen zorgen we er voor dat iedereen gezond blijft, och wat blijven we toch gezond, met onze kapjes voor en alle testen die we doen, en het steeds handen desinfecteren met alcohol, ja werkelijk zo gezond voor je….maar als je nou ook nog je prikjes neemt, nou dan ben je echt een held, je wordt ook nog eens beloond, want je krijgt dan een coole code waarmee je allemaal leuke dingen kan gaan doen, want jij wil toch ook weer naar de bioscoop of het zwembad. 

Ik denk niet dat het nou allemaal zoveel helpt hoor, al die regeltjes, maarja de mensen van de regering zullen het wel weten, die hebben ten slotte zoveel over voor onze gezondheid, dat ze al die regeltjes bedenken en handhaven, dat is wel zo aardig van ze, phoe, ze zijn echt bezorgd om onze gezondheid…

Een jaar geleden had ik nog de hoop dat er op een gegeven iemand mij zou benaderen, een familie lid of een eerdere vriend of vriendin, die toch het licht had gezien en begreep waarom ik me toch zo druk maakte…inmiddels weet ik dat dat er niet in zit…de meesten gaan toch voor het comfortabele en staan liever in de rij met het idee een stukje ‘vrijheid’ terug te krijgen…

no©2024 or any other year

Log in with your credentials

Forgot your details?