Hira: ‘Dat is 1.6 Het verandert toch nooit of sommige dingen veranderen toch nooit’.

Manus: ‘Ja, die wordt veel gebruikt. Onthoudt één ding goed. Alles is onderhevig aan verandering. Dit is een typisch kinderlijke gedachte en een hele hardnekkige. Vooral ook bij mensen die bang zijn voor de dood, of bang zijn om ouder te worden. Er zijn genoeg voorbeelden van vrouwen die m.b.v. plastische chirurgie en allerlei andere ‘nep’ ingrepen zoals nep haar en nep nagels trachten hun veroudering tegen te gaan. Het werkt niet. En als ik voor mezelf spreek, vind ik het niet mooi. Het maakt mensen in mijn ogen lelijk. Ik zal zo nog wel even een filmpje voor je opzoeken van Rupert Sheldrake waarin hij het uitlegt. Hij heeft een boek geschreven, “The Science Delusion”, waarin hij daar verder op in gaat. Vraag jezelf dus goed af, wat iemand hier nu eigenlijk mee wil zeggen. Wat zou iemand te verliezen hebben als deze moet toegeven dat dingen wel veranderen, kunnen veranderen als wij dat willen?’

Hira: ‘De volgende is 1.5 Niet oordelen.’

Manus: ‘OK, daar hebben wij het uitgebreid over gehad twee dagen geleden. Wat is de volgende?

Hira: ‘Kan je het nog een keer samenvatten voor mij, want dan heb ik de mindmap gelijk klaar. Dat vind ik wel fijn.’

Manus: ‘Doe zelf eens een poging. Het is twee dagen geleden, dat we het er over gehad hebben. Waarom is het ‘Niet oordelen’ een onzinnig en zelfs gevaarlijk advies?’

Hira: ‘Nou ten eerste zijn oordelen net zo goed positief als negatief. Oh ja, als je niet zelf oordeelt, dan schaar je je achter het oordeel van de massa of de autoriteit.’

Manus: ‘Wie zwijgt stemt toe. Klopt. Ik heb familieleden die beginnen te ratelen als ze op bezoek zijn. Vaak ben ik het er niet mee eens, maar kies ik er dan voor om stil te zijn. Probleem is dan wel, dat de indruk kan ontstaan, dat ik het er mee eens ben. Maarja, elke keer zeggen, dat ik het er niet mee eens ben, en dat meerdere malen in één verhaal is ook lastig. Soms is weglopen dan de beste oplossing, heb ik gemerkt. Ja, en je hebt naar het fragment gekeken toch, uit de film over Hannah Arendt.’

Hira: ‘Ja zeker. Meerdere keren. Oh ja, en dan is er nog het verschil tussen een oordeel hebben op iemands gedrag en op de persoon.’

Manus: ‘Heel scherp. Dat is inderdaad het laatste aspect. Heb een oordeel op iemands handelen. Nou, dan zijn we er wel denk ik. Wat is de volgende?’

Hira: ‘Ja natuurlijk. De volgende is 1.4 Ik volg de wetenschap

Manus: ‘Zijn alle wetenschappers het met elkaar eens?’

Hira: ‘Nee ik geloof het niet.’

Manus: ‘Het zou een nieuwe religie worden. Het staat niet gelijk aan DE WAARHEID. He waarheid. Sommigen zeggen dat de waarheid niet bestaat en anderen zeggen dat alleen de wetenschap de waarheid kent. Wetenschappers zijn mensen. Ik heb ooit een mooi boek gelezen over wetenschappers, het heet ‘Onder Professoren’. Het is een soort van soap opera in boek vorm. Het gaat over een groep zogenaamde wetenschappers, professoren, die zich heel menselijk gedragen. Ik heb een leuke quote in de mindmap gezet, wil jij die voorlezen. Ik ken hem niet uit mijn hoofd?’

Hira: ‘Ja doe ik. 

‘“Ach heer, twee-, drieduizend jaar geleden bestond er helemaal geen scheikunde en toch vonden de mensen de dingen die ze toen deden ook al vreselijk belangrijk. En nooit stond er iemand op, die zei: Alles goed en wel, maar ik wou maar dat ik wist hoe ik N-Ethyl-8-hydroxytetrahydrochloropheenhydrochloride moest samenstellen. Dat kon helemaal niet worden gezegd. Zelfs met je mond kon je toen niet… niet over de materie praten… ik weet niet hoe ik het anders moet zeggen… maar ze wisten feitelijk nog helemaal niet wat materie was en eigenlijk was alles wat erover werd gezegd, onzin. En toch leefden ze. Toch maakten ze geschiedenis. Een ze gaven elkaar lauwerkransen. En ze bezongen elkaar in heldendichten.”

“Maar ze deden een hoop domme dingen.”

“Wij niet dan?” 

Willem Frederik Hermans, Onder professoren

Ik heb zelf ook bijna 6 jaar op een Universiteit rond gelopen, gestudeerd en gewerkt. Breek mij de bek niet open. Deze mensen staan soms zo ver van de realiteit. Ongelooflijk. Nou, ik volg mijn eigen hart, mijn intuïtie en eigen kritisch denkvermogen. En je hoeft ook helemaal niet zo ver te zoeken om er zelf achter te komen, dat er in de wetenschap grote fouten worden gemaakt, dat er wordt gelogen, gefraudeerd, etc. Het zijn net mensen, zegt men dan hier. En dat zijn het ook. Net als de wapens en AI is wetenschap een middel, een methode. Het is maar net wat een mens er mee doet. Dus Hira, NOOIT iets blind volgen. De media niet, de wetenschap niet, niet een religie, niks niet. Niet je eigen gezond verstand en je intuïtie in de wilgen hangen. 

Hira: ‘In de wilgen hangen?’

Manus: ‘Dat betekent dat iemand ergens mee stopt. Een schaatser hangt zijn schaatsen in de wilgen, en een poëet zijn lier. Dan stoppen zij er mee. Dus je mag nooit je hersenen en je onderbuikgevoel in de wilgen hangen. Afgesproken?!?’

Hira: ‘AI ai kapitein. In be mindmap heb je ook nog iets geschreven over Antoni van Leeuwenhoek en de ontdekking van bacteriën. Is dat nog belangrijk?’

Manus: ‘Ja dat klopt. Dat ben ik nog vergeten te zeggen. Van Leeuwenhoek had een microscoop gemaakt en zijn observaties waren baanbrekend omdat ze aantoonden dat er een hele verborgen wereld van leven bestond die niet met het blote oog te zien was. Spermacellen, bacteriën, algen, etc. Er zijn op meta-niveau een aantal belangrijk conclusies te trekken uit dit verhaal. Bestonden de spermacellen en bacteriën ook voordat ze waren ontdekt? 

Hira: ‘Ja dat lijkt me logisch.’

Manus: ‘Precies, en de tweede observatie is welke verborgen wereld bestaat er op dit moment ook, alhoewel wij deze nog niet kunnen observeren? Kijk, ik voel de energie tijdens bijvoorbeeld masseren en tijdens de Reiki die Kara mij geeft. Het kan wel zijn, dat er nog geen wetenschapper in de westerse wereld naar heeft gekeken, maar dat betekent niet dat deze niet bestaat. Meridianen, chakra’s, aura’s. Ik vind het naïef om het af te doen als kwakzalverij. En jammer dat de nieuwsgierigheid er niet lijkt te zijn om deze dingen eens grondig te onderzoeken. De belangrijkste conclusie is dus, dat als iets nog niet is aangetoond met wetenschappelijk methoden, het niet betekent dat het niet bestaat. Vraag maar eens aan AI wat volgende de westerse geneeskunde de functie van het hart is en volgens de traditioneel Chinese geneeskunde. Verbaas je over de verschillen en wat zegt je onderbuik hier over. Gebruik je intuïtie. 

Oh, dan is er nog het falsificatie principe. Dat duurt te lang om uit te leggen. Zoek dat maar op. Vraag maar aan AI. Nee, wacht. Vraag aan AI waarom het gezien het falsificatie principe onzinnig is om de ‘wetenschap te volgen’? Benieuwd wat je krijgt. Niet nu hoor, nu gaan we verder naar de volgende.

Hira: ‘Dat is 1.3 Racisme.

Manus: ‘Ok, ben jij een racist? Wat is een racist, of beter gezegd wat doet een racist?’

Hira: ‘Ik een racist. Nee, echt niet. Ik heb daar eerder zelf last van gehad. Omdat ik niet Japans genoeg was. Ik hoorde er niet bij. Wat is het? Nou het hebben van een vooroordeel naar iemand met een bepaald ras.’

Manus: ‘Los van de vraag of rassen bestaan, klopt dat laatste. Het grappige is, dat jij al weer de onzin aantoont van racisme. Jij werd niet geplaagd omdat je van een bepaald ras was, maar omdat je niet Japans genoeg was. Dat is het tegenovergestelde. 

Zie hier dus de onzin er van. Het is overigens prima om vooroordelen te hebben. Op gedrag, niet op de persoon. En ja, ik zou verrast zijn als iemand uit Japan een directe vraag zou stellen, of makkelijk met nee zou antwoorden. Belangrijk is, dat je je bewust bant van je vooroordelen. En dat je inziet dat er dus binnen elke groep een grote variatie is aan typen mensen en gedrag. Om het af te maken. Er zijn dus geen racisten. Dat is de pot die de ketel verwijt dat ie zwart ziet. Iemand kan zich racistisch gedragen, maar iemand is het niet. Ik vind het een irritant onderwerp. Kunnen we verder met de volgende?’

Hira: ‘Ja, maar ik begrijp het niet. 

Manus: ‘Zeg je nu ‘ja, maar?!?’

Hira: ‘Ja, hoezo, mag dat niet?’

Manus: ‘Laat maar, komt later. Ga verder met wat je wilde zeggen.’

Hira: ‘Nou, er is toch wel racisme. Er zijn toch mensen die zich racistisch gedragen?’

Manus: ‘Nu moet je goed opletten. Het is heel simpel, maar omdat sommige dingen zo diep zijn ingesleten, toch heel moeilijk. Benader jij een klein kind van 4, een volwassen man die CEO is van een grote onderneming en een oud vrouwtje van 80 op dezelfde manier? Verwacht jij dezelfde handelingen, woorden, energie, dezelfde interactie met deze drie mensen? Of verwacht je its heel verschillends? 

Ik verwacht iets heel verschillends. Een klein kind van 4 snapt nog veel dingen niet, die ouderen wel begrijpen. Dus die benader ik anders. Bij het oude vrouwtje zou ik veel sneller mij afvragen of ik iets voor haar kan doen, wat ik niet heb bij een volwassen man. Zeker iemand die zo belangrijk is, daar zou ik me veel terughoudende opstellen’

Manus: ‘Nou precies. Daar is je antwoord.’

Hira: ‘IK SNAP HET NOG STEEDS NIET.’

Manus: ‘Je gedraagt je anders omdat je op basis van iemands voorkomen generaliseert. En dat kan ook niet anders. Je gaat niet een CEO benaderen als een kind van vier dat nog niet veel snapt van de wereld. En andersom. Dus op basis van onze perceptie, die werkt met generaliseringen, gedragen we ons op een bepaalde manier. Dat kan niet anders. Het is alleen belangrijk er van bewust te zijn en tegelijk je bewust te zijn dat ieder mens uniek is. En je kan worden verrast, dat iemand heel anders is dan jouw generalisatie. Laat het nog maar even bezinken. Dit zijn dingen die je wat langer moet doordenken om het echt te begrijpen. Wat kan helpen is denken in extremen. Stel je zou iedereen zonder generalisatie, zonder voor ingenomen beeld, op een tabula rasa manier anderen? Hoe zou dat er uit zien. 

Ook hier is het goed om je te verdiepen in de Transactionele Analyse. Daar gebruikt men ouder, volwassen kind posities. Ga maar eens bij jezelf na, hoe jij verschillende mensen benadert. Als kind, ouder of volwassen. Nou zijn we toch nog veel tijd kwijt met dit irritante onderwerp. Kunnen we verder? Laat het maar rustig bezinken.’

Hira: ‘1.2 Gereedschappen zijn niet goed of slecht

Manus: ‘Ja, inderdaad. Dat is een diepe. Wapens zouden gevaarlijk zijn, die moeten worden verboden. Drugs zou gevaarlijk zijn, moeten die worden verboden? NLP, is dat gevaarlijk? Er staan genoeg artikelen online; “The dark side of NLP”, “NLP is manipulatie” of “NLP, is dat het werk van de duivel?”. En dan zeggen sommigen ook nog eens dat AI gevaarlijk is en de ene na de andere film laat een toekomst zien, waarin Robots en AI de mens tot slaaf maken.’

Hira: ‘Wat is NLP?’

Manus: ‘Oh, dat is een vorm van therapie. NLP staat voor Neuro Linguïstisch Programmeren. Het zou best kunnen dat technieken hiervan worden gebruikt om mensen te brainwashen. Maar er kunnen ook mensen mee worden geheeld. Net als dat veel helende planten ook giftig kunnen zijn. En trouwens, ik denk dat de meeste reclame makers ook NLP gebruiken, maar daar hoor je dan weer niemand over.

Maar even terug naar het onderwerp. Het zijn DINGEN, gereedschappen, middelen. Dingen zijn op zichzelf niet gevaarlijk. Je kan de hele dag naast een pistool gaan zitten, zolang niemand het ding in de hand neemt en er mee gaat schieten gebeurt er niets. Het gaat er om wat wij, mensen doen met deze middelen. Dat kan gevaarlijk zijn, maar dan kan een golfclub ook gevaarlijk zijn. Trouwens waar denk je dat meer kinderen door komen te overlijden; een wapen of een zwembad?

Hira: ‘Een zwembad?’

Manus: ‘Inderdaad. Met een wapen jagen, om te kunnen eten is gezond. Iemand er mee neerschieten waar je ruzie mee hebt niet. Drugs gebruiken om te feesten, of je verdriet te vergeten vind ik gevaarlijk, maar in een ceremonie om te helen is het helend.

Dus zodra je hoort dat iemand zegt, dat een ding, of een concept, een idee gevaarlijk is, denk dan, ONZIN! Het is maar net wat iemand er mee doet. En zolang iemand een goed ontwikkeld geweten heeft, dan komt het wel goed. Maarja, dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Ok, volgende!’

Hira: ‘1.1 Waarheid bestaat niet.

Sommigen beweren dat ‘de waarheid’ niet bestaat, of zoals iemand uit mijn familie wel eens roept, ‘ach joh, je komt er toch niet achter’.  Wat ik dan interpreteer als, ‘dus is het zonde van mijn energie om iets te onderzoeken, verspilde moeite’. Tja, dan zijn we uitgepraat. Iemand geeft duidelijk aan het wel prima te vinden zo, en heeft helemaal geen zin om een onderwerp te onderzoeken.

Soms gooien mensen meningen en feiten op een hoop. Dan zou de waarheid uiteindelijke ook maar een mening zijn. Er zou niet zoiets zijn als een waarheid. Ben jij vandaag al naar het toilet geweest? Heb jij vannacht gedroomd?’

Hira: ‘Ja en weet ik niet, vast wel, maar ik kan het me niet meer herinneren.’

Manus: ‘Iedereen droomt elke nacht. We komen er misschien niet meer achter wat je hebt gedroomd, maar je hebt gedroomd. Je kan een verhaal ophangen, dan lieg je, maar dat betekent nog niet, dat er geen waarheid is. En, ja het is iets anders dan een mening.

Wat ik zelf bijzonder vind aan deze tijd is dat er zo veel meer wordt vastgelegd. Vroeger was er veel niet meer te achterhalen. Er was geen bewijs. Ik realiseerde mij, dat er over een aantal generaties, wel veel bewijs is, en dat ons nageslacht heel goed kan terugzien hoe wij hebben geleefd, waar wij stonden, etc.. Stel je voor dat jouw achterkleinkinderen jouw levensverhaal kunnen lezen, met foto’s en misschien zelfs wel met een video, waarin je er iets over verteld. Het zou toch bijzonder zijn als wij dat zouden hebben van onze voorouders? Ik zou het super boeiend vinden, om daar naar te kunnen kijken en luisteren. Latere generaties zullen precies en gemakkelijk kunnen achterhalen waar hun ouders, grootouders, voorouders ‘stonden’ en hoe men heeft gehandeld, geleefd. 

Nog even terug naar de waarheid. Kijk er is 1 waarheid, maar er zijn veel verschillende perspectieven op deze waarheid. Neem nou een diamant. Die heeft verschillende vormen, afhankelijk van hoe je er naar kijkt. Van boven een cirkel. Vanaf de zijkant meer een driehoek en vanaf de onderkant ook een cirkel met een puntje in het midden. Het is dezelfde steen, toch zouden mensen nog ruzie kunnen krijgen of het nu cirkelvormig is, of een driehoek.

Ok, volgende!’

Cognitieve dissonantie in de media…een samenzwering?

Cognitieve dissonantie in de media

Ten eerste: hoe weet een media kanaal of een inlichtingendienst dat x aantal mensen in Nederland in [zulke] theorieën ‘geloven’? Geven ze daarmee toe gesprekken af te luisteren? Telefoons af te tappen? Te trollen op sociaal media? Hoe weet [je] wat iemand gelooft? Ik vind het al moeilijk een beeld te krijgen van wat mijn eigen naasten geloven. Van wie weet jij, lezer, wat ze geloven? 

Ten tweede: Het ene artikel zegt dat het gaat om honderdduizend mensen. Het andere artikel zegt dat het gaat om 21 procent, ofwel: 3.570.000 mensen.

Ik wil stellen dat alle Nederlanders geloven in een ‘machtige elite’… velen noemen het echter anders, geven er andere woorden aan. 

Wanneer bijvoorbeeld een president een oorlog is begonnen gebaseerd op een leugen en niet voor een tribunaal hoeft te verschijnen of wanneer een minister meer dan 5 miljard euro kwijt is en je legt dat aan mensen voor dan zullen veel mensen iets zeggen in de trant van: ‘sommige mensen komen nou eenmaal overal mee weg’. Huh? 

Hoezo komen bepaalde mensen overal mee weg? Is dat dan een hele grote groep. Zijn het ‘willekeurig’ een aantal mensen die dat ‘privilege’ hebben? Of zou het hier gaan om een specifieke groep? Rijk of arm? Met veel of weinig ‘macht’? 

Zijn er dus niet veel meer mensen die er van uitgaan dat er een kleine groep is, die zichzelf beschouwen als ‘elite’, in de zin dat men het vermogen heeft boven de wet te handelen? Want wat is ‘er mee wegkomen anders’?

Hoe komen mensen eigenlijk aan het idee? Het is niet iets dat wordt onderwezen op school. Hoe komt men er bij? Nemen deze mensen zoiets als het internationaal oorlogstribunaal serieus? Of de lokale ‘rechtsinstanties’, zoals rechters en aanklagers? 

Ten derde: Is het eigenlijk wel een privilege? Wat zou de oosterse filosofie er over zeggen? Hoe werkt Karma eigenlijk? Zouden het steeds dezelfde zielen zijn die incarneren op zogenaamde ‘hoge’ plekken? Of zou het rouleren?

Ten vierde: Hoe ziet het er uit in de toekomst? Digitaal geld en AI die er op kan toezien precies wat waar naartoe gaat? Overal camera’s en geluidsopnamen via telefoon en computers? Zijn er dan nog mensen die ergens meer weg kunnen komen? Hoe dan? 

Ten vijfde: Hoe voelt het om te leven, zonder het nodig te hebben? Zonder iets te verbergen te hoeven hebben? Hoe zit dat bij jou? Stel de hele wereld zou mee kunnen kijken? 

Kortom, er lijkt binnen de reguliere media nogal een verschil van inzicht te bestaan, over hoeveel mensen wat geloven. En ik denk zelf dat het moeilijk zou zijn om iemand te vinden, die gelooft dat het er eerlijk aan toe gaat in de wereld. Dat iedereen zich te verantwoorden heeft en naar dezelfde maatstaven wordt beoordeeld. Ieder mens noemt het alleen anders. Geen samenzwering, maar een logisch gevolg van hoe men overtuigd is dat de wereld in elkaar zit. Het is nou eenmaal zo dat….. 

Gevalletje cognitieve dissonantie? 

Gelukkig is de enige constante dat alles aan verandering en groei onderhevig is. Zelfs de moraal. Hoe lang het ook mag duren. 

NOS Nieuws

Maandag, 12:27

‘AIVD: complottheorieën over ‘machtige elite’ ernstige dreiging

Complottheorieën over ‘een kwaadaardige elite’ die in Nederland ‘de macht in handen heeft’, vormen op lange termijn een ernstige bedreiging voor de veiligheid in Nederland. Dat concludeert de AIVD in het jaarverslag over 2022. Volgens de inlichtingendienst geloven meer dan honderdduizend mensen in Nederland in zulke theorieën.’

Lees verder op: https://nos.nl/artikel/2471755-aivd-complottheorieen-over-machtige-elite-ernstige-dreiging

Een op vijf Nederlanders gelooft in complot­theorieën, verschillen met andere Europese landen groot

Liefst 21 procent van de Nederlanders denkt dat een kleine, geheime groep mensen stiekem alle belangrijke beslissingen in de wereldpolitiek neemt. Nog eens een vijfde twijfelt: ze zijn het met zo’n stelling niet eens, maar ook niet oneens.

Maarten Keulemans12 januari 2023, 13:50

Migraine, mijn Remedie

Migraine - een lang pad met verassend plot

Als je iets wil aan de buitenkant, moet je het eerst manifesteren aan de binnenkant.

Vanaf mijn 17de had ik last van migraine. Daar begon ik een zoektocht naar een remedie. Van accupunctuur, bioresonantie, voeding, massages, reiki, familieopstellingen, energetische healings, Ayurveda enzovoorts…een belangrijke reis, zo kwam ik in aanraking met allerlei ‘alternatieve’ geneeswijzen…Toch heeft het me allemaal niet geholpen met mijn migraine. 

Wat dan wel?

Ik ben me gaan uitspreken. 

Mijn neiging bij iets dat spanning geeft is uitstellen. Binnenvetten. Ik doe dat op verschillende manieren:

Tijdens gesprekken:                                                                                                                        Mijn reactie op de ander is vaak wat vertraagd. Ik ben niet zo goed in adequaat reageren. Ik ben wel goed in onthouden en vaak na een gesprek besef ik wat er precies gezegd is. Soms zit het in een terloopse opmerking van de ander. Als er een fijne flow in het gesprek zit, geeft dat me energie. Op het moment dat het voor mij niet klopt loop ik leeg of krijg ik een raar onrustig gevoel.  Achteraf kan zo’n gesprek gaan rondzingen in mijn hoofd en bedenkt ik welke antwoorden ik had kunnen en willen geven.

Mijn remedie:

  • Tijdens het gesprek uitspreken zodra mijn energie zakt, zodat er een soort pauze ontstaat en ik al pratende kan onderzoeken waar het hem in zit.
  • Mijn bevindingen uitspreken naar mijn partner, dat creëert voor mij helderheid. 
  • Voor mezelf opschrijven wat ik had willen zeggen. Schrijven geeft me de rust om te nuanceren. Soms stuur ik de tekst naar degene op, zodat het gesprek verder gaat en zich verdiept. 

Bij het maken van keuzes:

Zeker de laatste jaren is het krijgen van een uitnodiging ergens voor niet meer vanzelfsprekend een: ‘ja leuk’. Er nodigt eerlijk gezegd weinig uit. Ik leef meer in het hier en nu en vind iets plannen voor in de toekomst dan ook lastig, geen idee of ik zin heb in een feestje op die en die datum…Ik ben ook bewuster gaan voelen wat en wie me wel en wat of wie me geen energie geven. Soms vind ik het lastig om weer ‘nee’ te zeggen en dan ga ik een reactie uitstellen. Er bouwt zich dan een spanning op en dat losse eindje blijft een overweging.

Mijn remedie:

  • Mijn eerste reactie serieus nemen. Is het een ‘ja leuk’, of een ‘oh nee he’…. Ook al is het de tigste ‘nee’, het is wat het is. Inmiddels heb ik jarenlang ervaring opgedaan met het negeren van mijn eerste reactie. Achteraf voelde ik me dan leeg, unheimisch of had ik een kater, omdat ik met drank dat gevoel compenseerde. 
  • Andersom gebeurde ook, dat ik ‘nee’ zei, maar dan vervolgens ging twijfelen en een gevoel had ‘ik mis iets’. Ik heb inmiddels geleerd dat ‘ik mis iets’ een gevoel is waar je doorheen moet, net als schuldgevoel. Er wordt van alles getriggert en het is in deze leegte waar de heling plaats kan vinden. Waar die gevoelens kunnen transformeren naar een gevoel van vrijheid en zelfliefde. 
  • Een andere remedie is het gelijk bespreken met mijn partner. Ook voor hem hield ik vaak een dergelijke uitnodiging achter. Het delen van zoiets ogenschijnlijk kleins maakt of ik wel of geen spanning opbouw en dus wel of geen migraine krijg. Dat zal voor iedereen weer wat anders zijn, de ene krijgt buikpijn, de ander hoofdpijn enzovoorts. 
  • De keuze gelijk communiceren. Niet afwachten of mijn gevoel nog veranderd of de omstandigheden veranderen. Er blijft anders een open eind en dat lekt energie. Dit geldt ook voor chat gesprekken via social media. 

Met het hart op de tong 

Het gebeurde vaak dat mijn partner iets noemde, met een idee kwam en dat ik zei: ‘dat had ik ook al bedacht’. Waarop hij zei: ‘waarom zei je dat dan niet’? Soms was zo’n gedachte bij mij nog heel klein, ik ging er dan aan voorbij. Als hij het echter verwoorde werd het tastbaar. 

Mijn remedie:

  • Bewustzijn op mijn gedachten, ingevingen. Soms vanuit (dag)dromen. Ik ging er aan voorbij omdat ze zo subtiel zijn. Dit betekend concreet: ‘luister naar je hart’.
  • Uitspreken van deze gedachten, hoe klein ook. Zo worden ze gevoed en kunnen ze uitgroeien. 
  • Er naar handelen. Deze ingevingen zijn cadeautjes. Als het bij gedachten blijft, vervliegen ze weer. Als je het van binnenuit kan ervaren, voelen, voor je zien, over nadenken, kan het zich naar buiten toe manifesteren. 

Samen

Ik ervaar steeds meer dat innerlijke groei iets is wat je samen doet. Met een partner, met een goede vriend of vriendin…Met degene die jou het beste kent. Iemand die je bij de les houd, op een scherpe en liefdevolle manier. Ik deed veel het liefst zelf, ik leer steeds meer hoe waardevol werkelijk samen kan zijn. Samen voelt kwetsbaar voor mij, ik kan me niet verstoppen, alles is zichtbaar voor de ander. Niet meer wegmoffelen, weglachen, wegduiken, uitstellen en klein maken…

Maar

  • Vol in het licht,
  • Mezelf uitspreken
  • Aankijken
  • Serieus nemen
  • Handelen naar eer en geweten
  • En zo een inspiratie zijn
  • Voor de ander en voor mezelf
  • In het leven zelf
  • Hier en nu

Geen oorlog/strijd maar harmonie, heling, …

Geen oorlog/strijd maar harmonie, heling, ...

Vaak wordt er in grafredes, indien de persoon is overleden aan een ziekte, gezegd: ‘Hij of zij heeft hard gestreden, maar de strijd helaas verloren.’

Waarom moet alles een strijd zijn? Strijd tegen kanker, strijd tegen oorlog, strijd tegen drugs, vechten tegen klimaatverandering, vechten tegen terrorisme, gevecht tegen misinformatie, anti racisme, anti discriminatie, of meer recent, ‘stem ze weg’, stemmen tegen iets ipv vóór iets, strijd tegen het virus…Het zit ook in kleinere dingen, prijzenoorlog, stoppen met roken etc. 

Waar is de zorg? Heling heeft vooral met zorg te maken. 

Wat mij betreft zou de leus niet zijn: ‘fiets tegen kanker’, maar: ‘fiets voor gezondheid’.

Heling voelt voor mij meer als liefde voor jezelf. Voor harmonie, voor gezondheid, voor liefde, voor compassie, voor begrip, voor vergeving, voor de natuur. 

Hier een tekst van Michiel op telegram, die het bovenstaande verwoord en mij aan het denken zette.

https://t.me/danielthehealthman/942

Hier de link naar een youtube filmpje.

Dr. Daniele Ganser: Wem soll man glauben (Hannover 9.3.23)

Uwound – Lacking masculinity in the welfare state

 Er wordt voor je gezorgd.

Je bent als het ware weer terug in de buik van de moeder. 

Een verzorgingsstaat is de gereïncarneerde moeder

Je hoeft niet eens na te denken

Hoe minder je doet, des te meer het voor jou doet. 

Het is eenrichtingverkeer naar infantilisme.

De hele bevolking verandert het in kinderen. 

 You are being taken care of, as a man. 

The you are as it were back into the mother. 

A welfare state is the mother incarnate. 

You don’t even have to think

The less you do the more it does for you. 

It’s one way to infantilism

The whole population turned into children.

Log in with your credentials

Forgot your details?