Wij vragen hulp

Vandaag  vragen we om hulp. Financiële hulp welteverstaan.

Hulp vragen is geen gewoonte die ik makkelijk doe. Liever los ik alles zelf op, liever regel ik mijn eigen zaakjes. Toch voelt het kloppend om nu om een bijdrage te vragen.

Afgelopen 1,5 jaar heb ik veel geschreven, openhartige inkijkjes in mijn leven, wat me drijft, wat me raakt, waar ik voor sta en waar ik niet voor sta. Het is niet alleen bij overtuigingen gebleven, we hebben ons hele leven compleet omgegooid.

Dat begon met de twee jongsten thuis houden vanwege de mondkapjes op school en het doorzien van het schoolsysteem. Een periode van thuisonderwijs volgde, steeds meer vanuit vrijheid, vanuit werkelijk leren, vanuit creativiteit. Wat wil ik mijn kinderen leren, wat hebben ze nodig om te bloeien?Het falen van het schoolsysteem werd zo zichtbaar. Het beroerde handschrift van de kinderen, het jeugdjournaal kijken in de klas, de volkomen onlogische uitleg m.b.t. rekenen, geschiedenisboeken met incomplete of zelfs onjuiste informatie. De afwezigheid van een dialoog kunnen voeren over de maatregelen, het slaafs uitvoeren van de regeltjes. Was alles dan zo vreselijk? Nee, tot nog toe zag ik juist vooral de positieve dingen, ik scheen echter het licht op de donkere kieren en gaten. Het is alsof ‘het ware’ gezicht getoond wordt in een tijd dat het er echt toe doet.

We hebben het leven geleefd puur vanuit intuïtie, vanuit denken met het hart, vanuit een ‘weten’… Nooit eerder heb ik zo mijn vuur gevoeld, nooit eerder heb ik zo mijn grenzen aangegeven, nooit eerder heb ik me zo onbegrepen gevoeld, nooit eerder heb ik zoveel gehuild, nooit eerder heb ik me zo verbonden gevoeld met mezelf en mijn hogere zelf, nooit eerder heb ik zoveel passie voor het leven gevoeld, alsof ik door al mijn heilige huisjes ben gegaan, nooit eerder heb ik me zo boos gevoeld, nooit eerder heb ik zo mijn boosheid laten zien, nooit eerder heb ik zo intens lief gehad, nooit eerder heb ik zo mijn herkomst begrepen, nooit eerder heb ik zo helder kunnen denken, nooit eerder heb ik zoveel willen begrijpen. In mijn schrijven deel ik verschillende delen van mezelf. Ik deel mezelf.

Noortje is mee. Gevaccineerd en met paspoort. (zij wel….)

Wat heeft R gedaan afgelopen 2 jaar?

Sinds 2018 is R steeds meer zijn gevoel gaan volgen. Steeds meer gingen zijn geliefde filosofen en denkers leven, het werd steeds helderder waar Krishnamurti het precies over had, wat Jung bedoelde met ‘the end of nullification’. Waarom het Thomas evangelie, uitgewerkt in het boek van Bram Moerland van zo’n onschatbare waarde is en kan zijn voor zovelen. Hoe kan het dat een openhartig geschreven handleiding over seksualiteit, geschreven in 1929 van de schrijver: ‘van der Velden’, niet wijd en breed bekend is? Hoe kan het dat de werken van Erasmus niet worden behandeld op de Erasmus universiteit en alle andere universiteiten? Zoveel kennis, zoveel inzichten, zoveel praktische handleidingen om een vol en vruchtbaar leven te kunnen leiden, een leven met betekenis, allemaal verborgen gehouden. Alle boeken van werkelijke waarde staan op de lijst van verboden boeken. Ongelooflijk dat er überhaupt zoiets bestaat….Officieel heet deze lijst: ‘De Index librorum prohibitorum.’ Opgericht door de Rooms-Katholieke Kerk in Nederland, de boeken op de lijst vond men verwerpelijk. Later is deze lijst overgenomen door Rome.

Zijn zoektocht bracht hem naar een andere manier van kijken. Als je voorbij de woorden wil zien, als je voorbij het gangbare durft te kijken, als je werkelijk wil begrijpen, niet alleen met je hoofd, maar met je innerlijke kompas dan merk je pas hoe weinig je werkelijk weet, hoe weinig je geleerd hebt en ook hoe misleidend kennis kan zijn. Dagen en nachten ging hij op onderzoek, zoekend naar een juiste balans tussen verheven kennis wat in het donker is gehouden, als ook gruwelijke kennis wat in het donker wordt gehouden. Samen met andere zoekers over de hele wereld. Waarom? Om te willen uitzoeken, begrijpen, om de waarheid naar boven te halen, met een vertrouwen, met een ‘weten’, dat dit proces nodig is om de wereld in het licht te zetten. Daarbij op veel weerstand stuitend. Hoe kan dat vraag ik me af? Hoe kan het licht zo bedreigend zijn? Waarom moet de mensheid leven in de mist? Waarom nemen mensen hier genoegen mee?

Het kan zijn dat ze zich daar niet bewust van zijn, hoe kan het dan dat zoveel mensen niet willen luisteren, niet willen horen, niet nieuwsgierig raken naar iemand die de dingen wel uitzoekt?

De groep mensen waar R zich mee verbond via internet heten Q-volgers, oftewel zoekers van zowel het licht als het duister, ieder met zijn of haar eigen kwaliteit. Het ontcijferen van codes, verbindingen leggen, symbolen uitpluizen etc. In een volgend artikel ga ik R hierover interviewen, want de onwetendheid over het begrip ‘Q’ is zo enorm. Uiteraard werden deze zogenaamde ‘Q-volgers’ gelijk het verdomhoekje ingestuurd. Ze zouden gevaarlijke extreem rechtse extremisten zijn, tja daar wil niemand zich natuurlijk mee verbinden. Toen de overheid Q-volgers ook nog eens als ‘staatsgevaarlijk’ doopte kon je hoog of laag springen, niemand durft er überhaupt een oprechte vraag meer over te stellen. Dit doet iets met een mens die zo walgt van het onrecht, die het lef heeft het onrecht recht aan te kijken, die er zoveel licht tegenover zet. Dagen en nachten werk, onderzoek, teksten en vertalingen uit het Thomas Evangelie, inspirerende gesprekken over wetenschap, filosofie, ruimte, voeding, spiritualiteit, muziek en nog veel meer….twitter kon het niet toelaten en verwijderde tot 3 keer toe alles.

Het is nu 1,5 jaar later en veel van de dingen waar we ons over uitspraken, waar we ons zorgen over maakten lijken te zijn uitgekomen, oftewel ‘de wappies krijgen gelijk’. Het gaat niet om het ‘gelijk krijgen’, dat hebben we liever niet in dit geval. Het gaat om de liefde voor het leven, liefde voor de mensen op aarde, liefde voor de natuur, de dieren, de ouderen, kwetsbaren en kinderen.  

We hebben alles achtergelaten in Nederland, afgelopen zomervakantie ons huis te koop gezet en zijn naar Hongarije gereisd, daar gekampeerd, onze intuïtie en verstand gevolgd. Zo zijn we aangekomen op een prachtige stek in het zuid westen van Hongarije.

Waarom Hongarije?

Tijdens de vele momenten van ongeloof, frustratie en toch ook weer vertrouwen in het grotere geheel was er een moment dat het helder werd. We willen weg uit Nederland. De vraag was echter, waarnaartoe? We willen niet alleen maar weg, ergens vandaan bewegen, we willen juist ergens naartoe bewegen. We maakten de afspraak dat zodra er een land in de wereld is die zich openlijk verzet tegen de uitrol van de overduidelijke agenda voor een technocratische samenleving volop controle en onderdrukking, transhumanisme, transgender, chips in het hoofd etc.  dan gaan we daarheen.

Toen kwam Orban in het nieuws met een nieuwe wet:

26 juni 2021, Boedapest – Ondanks kritiek van enkele andere EU-landen is er in Hongarije een wet van kracht geworden om de ouderlijke rechten bij de opvoeding van hun kinderen te bevorderen. Het legt de verantwoordelijkheid voor seksuele voorlichting in handen van vader en moeder.

De Europese Commissie antwoordde hierop dat deze wet mensen discrimineert op basis van hun seksuele geaardheid. Orban antwoord: ‘De vrijheid van het individu is het grootste goed.’ Iedereen zou in staat moeten zijn om ‘ongetwijfeld’ vrij zijn levensweg te kiezen. De opvoeding van opgroeiende kinderen hoort thuis in het ouderlijk huis. ‘We beschermen deze taak van de ouders’, zei Orban.

Vervolgens lazen we het bericht:

‘Orban opent grenzen voor westerlingen die ‘politieke correctheid en neoliberalisme’ ontvluchten.’

Het bericht leek voor ons geschreven, zo klopte het. Orban werd uitgekotst door onze minister president, Orban maakte zichzelf hier niet populair mee, maar de wet was een feit. Uiteraard hebben we zelf de wettekst laten vertalen om ook zelf te lezen wat er precies staat. Zo werd het alleen maar nog zichtbaarder hoe de wet verdraaid werd om Orban in een kwaad daglicht te zetten.

We gingen ons verdiepen in Hongarije en waren zeer verrast. Door het onderwijs, door de vele positieve Nederlanders, Duitsers en Belgen die ons al zijn voortgegaan en eenmaal hier kan ik alleen maar meer bevestigen hoe dit positieve gevoel gegrond is.

De natuur is prachtig, het klimaat is geweldig, de mensen vriendelijk, de publieke plekken zijn opvallend schoon, er heerst een soort rust zowel op het platteland als de grotere steden.

Helaas is ook de invloed van het ‘rijke Westen’ zichtbaar. De kleine winkeltjes zijn allemaal kapotgemaakt door de grote ketens uit Oostenrijk en Duitsland. Hierover heb ik al eerder geschreven en zal ik hier niet verder uitweiden.

Goulash en Knoflooksoep

Appelboom naast de tent

Soup du jour – Linzen – Door de twee oudsten gemaakt.
Brood uit de oven van Hunza, Eolodge.

Waar staan we nu?

Momenteel staan we in de wacht. De verkoop van ons huis in Schiedam loopt, maar is nog niet rond, hetzelfde geldt voor het huis hier in Hongarije.

We kamperen in de tuin, hebben vanaf deze week thuisonderwijs opgezet, met vooral de focus op het leren van Hongaars.

We hebben afgelopen 1,5 jaar geen inkomen ontvangen, ook geen uitkering aangevraagd, geleefd op onze reserves. We hebben (bijna) een bescheiden huisje gekocht en willen hier een mooie helende plek van maken. Een thuis voor ons gezin, maar ook een plek om mensen te ontvangen voor een shiatsu behandeling, energetische massage, aikido les, koude training (door onze tuin stroomt water vanuit de bergen) en eventueel een schooltje voor meerdere kinderen.

Ons oog is tevens gevallen op een stuk bos wat gekapt dreigt te gaan worden. Samen met dorpsgenoten willen we dit kopen, zodat we een mooi stuk natuur behouden en er retraite plekken kunnen creëren voor mensen die willen bezinnen, alleen willen zijn in de natuur met de gewenste begeleiding. Dit alles zo laagdrempelig mogelijk, zodat het voor iedereen betaalbaar is.

Waar gaan we over schrijven?

Zeker zo’n 80% van de dingen die we delen zullen positief en inspirerend zijn, met de overige 20% bedoel ik voornamelijk de kritische en realistische bril die ik ook op zet tijdens het schrijven en delen. Dit is geen blog met alleen maar blije teksten en foto’s, het is ook niet zo dat wij het allemaal beter weten, er zijn er zoveel met meer ervaring op het gebied van emigreren, of mensen die Hongarije veel beter kennen. We delen vanuit onszelf met de ervaringen die wij opgedaan hebben en momenteel op doen. Hierover delen heeft voor ons betekenis en hopelijk vormt het een bron van informatie voor anderen.

scholing en opvoeding

• Hoe geven we onze thuisschool vorm momenteel?
• Hoe leren we de taal?
• Hoe maken we gebruik van de techniek om te leren?
• Mindmaps en uitleg over het gebruik van gereedschap, messen voor kinderen
• Mindmaps en video’s over leren koken voor kinderen
• Creatieve en inspirerende foto’s en uitleg over de projecten die we hier gaan doen, boomhut maken, een oven van leem, moes tuinieren, hoe kan je veilig kinderen leren houthakken? En nog veel meer leuke ideeën.

Emigreren naar Hongarije

• we delen over onze ervaringen
• Wat valt er te regelen en hoe doe je dat?
• Hoe is het om met kinderen deze stap te zetten?
• Welke websites waren voor ons bruikbaar en fijn?
• Hoe wordt er op gereageerd, bijv door de scholen vanuit Nederland…
• Zowel de mooie als minder mooie kanten.

Wonen in Hongarije

• hoe is het leven hier?
• Welke processen maken we door?
• Wat inspireert ons hier?
• Wat spiegelt de natuur ons?

Interviews

• tussen mij en R en vice versa, over Thomas Evangelie, over Q en nog veel meer.
• Met inspirerende mensen die we hier al hebben leren kennen, ieder met zijn of haar eigen verhaal, sommige uit Hongarije, sommigen ook geëmigreerd.
• Al met al, het verhaal erachter, de diepte in, welke vragen zou ik mezelf stellen als ik mijzelf zou interviewen?

Shiatsu basis cursus

• video’s en uitleg over de basis van shiatsu (R is shiatsu therapeut)
• De basishoudingen en grepen, zodat je elkaar en je kinderen kunt leren masseren op een veilige manier.

Seksualiteit en relaties

• Ge-update versie van het volkomen huwelijk van ‘van der Velden’.
• Onze eigen ervaring en weg

Steun rambelje.life

Doneer een gewenst bedrag op het volgende rekening nummer als je ons wilt steunen in al onze doelen die ik hierboven genoemd heb.

NL63RABO0103175008

M.I. de la rambelje

Ik schrijf maandelijks een nieuwsbrief, wil je deze ontvangen, stuur dan een mail naar:

mariska_dlr@hotmail.com

Ik onderhoud ook een telegramkanaal: http://t.me/rambelje_life

In vertrouwen in het grotere geheel

The great awakening

Met liefde voor mens en natuur

Van binnen naar buiten

‘To walk the earth gently’, Darpan