Hira: ‘Dat is onze natuur en begint met 3.1 Controle. Je hebt er een filmpje bij gezet. Zal ik dit kijken?’

Manus: ‘Ja doe maar. Dan dat spreekt voor zich.’

Ze klikt op het filmpje. Wat een heerlijke stemmen zijn er toch in de wereld. Stemmen die een rustgevende uitstraling hebben. Een diepe trilling. Zo zeker.

Manus: ‘Lijkt me helder toch? Als zo veel mensen al moeite hebben om hun eigen ambitie te kunnen beheersen, hebzucht, drang naar macht, aanzien. Ik vond het zelf ook best lastig om het allemaal los te laten. Wel blij dat het me is gelukt. De illusie van controle heb ik al lang niet meer, nooit gehad denk ik. De enige manier om er achter re komen is door er tegenin te leven. Sommige mensen vinden het heel belangrijk om op tijd te komen. Dan is het goed om eens een paar keer te oefenen door te laat te komen.’ 

Hira: ‘Maar je gaat toch niet expres te laat komen?’

Manus: ‘Waarom niet?’

Hira: ‘Dat is toch vervelend voor mensen.’

Manus: ‘Misschien is het wel vervelend om steeds  zo stipt te moeten zijn. Ik heb ooit een sjamaan ontmoet die maakte afspraken met mensen op drie momenten in de dag. In de ochtend, in de middag en in de avond. Afspraken op de minuut lijken heel vanzelfsprekend, omdat iedereen er aan mee doet hier in westerse samenlevingen. Maar het is niet vanzelfsprekend, als je je horizon vergroot.’

Hira: ‘Ja, maar dat kan toch niet. Dat gaat toch nooit werken?’

Manus: ‘Luister naar jezelf. Nee, niet in hoe wij deze maatschappij hebben ingericht. Dan niet. Misschien moeten we dat eens heroverwegen? Genoeg hier over. Door naar de volgende.’