Hira: ‘We gaan naar het kopje ‘”new age trap”. 2.1 Voorwaardelijke liefde is iets slechts. We gaan naar een tijd van onvoorwaardelijke liefde.’

Manus: ‘Volgens mij kunnen we daar nu wel kort over zijn toch? Je moeder die lekker voor je kookt. Dat doet ze met onvoorwaardelijke, feminiene liefde. Als ze je zou willen leren koken. En als zij wil dat je goed leert koken en ook kritisch durft te zijn als het nog niet goed is, of je er met de pet naar gooit, dan is dat voorwaardelijke liefde. Iemand leren koken is liefde. Dan wil je iets aan iemand geven, iets kostbaars. Net als dat Sensei mij veel leerde en maar bleef corrigeren. Voet hier, let op je ademhaling, glimlach, …. Hij zei niet bij de eerste poging, ‘oh, wat doe je dat toch geweldig Manus’.’

Hira: ‘Wat is met de pet er naar gooien?’

Manus: ‘Ja goeie. Je ergens met een jantje-van leiden van afmaken.’

Hira: ‘JANTJE-VAN-LEIDEN? Jaaah, nu weet ik wat het betekent.

Ik barst in lachen uit.

Manus: ‘De term ‘onvoorwaardelijke liefde’ ontkent dat liefde ook voorwaardelijk kan zijn. Dus we gaan naar een ‘nieuwe dimensie’ van ON-voorwaardelijke liefde, een ontkennende term? Voor mij is dat contrair aan vijf dimensionaal denken, waarin het juist allebei bestaat. Er zijn momenten dat ik onvoorwaardelijk van mijn kinderen hou en er zijn momenten dat ik voorwaarden stel, dat ik grenzen stel, dat ik een oordeel vel, dat ik vind dat ze beter hun best kunnen doen, dat ik ze motiveer. Dit hebben we al besproken toch?’ 

Hira: ‘Ja, zeker. Ik vind het fijn om het nog even kort en bondig op te schrijven. Ik ben zo gewend geraakt een hekel te hebben aan voorwaardelijke liefde. Het heeft bij mij een negatief smaakje.